Niekiedy płatności za czynsz, zwłaszcza jeżeli domownicy zmagają się z problemami finansowymi, stają się dla nich mniej ważnymi do uregulowania należnościami niż raty kredytów oraz niż rachunki za gaz, prąd czy telefon. Wierzyciele, jakimi są np. spółdzielnie i wspólnoty mieszkaniowe, zazwyczaj działają łagodnie kiedy pojawiają się pierwsze takie opóźnienia – wzywają telefonicznie dłużnika do uiszczenia czynszu lub wysyłają upomnienia, w których nakazują spłatę powstałej zaległości.

W określonych sytuacjach ogłoszenie upadłości firmy jest koniecznością, wynikającą z ustawy Prawo upadłościowe. Przedsiębiorca musi się liczyć z szeregiem konsekwencji w przypadku niedopełnienia tego obowiązku. Jego spełnienie również rodzi określone skutki; poniżej wyjaśniamy zagadnienie ponownego otwarcia działalności gospodarczej po ogłoszeniu upadłości przedsiębiorstwa.

Czy komornik ma prawo zająć emeryturę dłużnika lub środki płynące z programu 500+? Jakie zasady obowiązują go w przypadku egzekwowania długu od osoby pobierającej jakieś świadczenie? Wszystkich zainteresowanych tymi kwestiami zapraszamy do lektury poniższego tekstu.

Obowiązująca od 2016 roku ustawa Prawo restrukturyzacyjne przewiduje cztery rodzaje postępowań restrukturyzacyjnych w stosunku do przedsiębiorstwa niewypłacalnego bądź zagrożonego niewypłacalnością. Każde z nich wywołuje określone skutki prawne względem pracowników przedsiębiorstwa objętego restrukturyzacją.

Z chwilą ogłoszenia upadłości przedsiębiorstwa cały jego majątek staje się masą upadłościową. Podlega ona likwidacji (sprzedaży), a uzyskane środki przeznaczane są na zaspokojenie wierzycieli. Ustawa Prawo upadłościowe oraz kodeks pracy określają zasady, regulujące sytuację pracowników w razie ogłoszenia upadłości pracodawcy.

Upadłość gospodarcza to nic innego jak postępowanie upadłościowe osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, postępowania upadłościowego przedsiębiorstwa (np. spółki z o.o.) oraz spółek kapitałowych w organizacji, wspólników osobowych spółek handlowych ponoszących odpowiedzialność majątkiem prywatnym bez ograniczenia i wspólników spółki partnerskiej.

Egzekucja komornicza oznacza dla dłużników spore problemy i niemal zawsze wiąże się z zajęciem mienia lub pieniędzy dłużnika. Dodatkowo, atmosferę wokół egzekucji komorniczych regularnie podgrzewają media informując o nadużyciach komorników lub działaniach przekraczających ich uprawnienia. Komornik to funkcjonariusz publiczny, który działa z ramienia sądu rejonowego. Z tego powodu ma on spore uprawnienia, ale nie oznacza to jednak, że może w każdej chwili zająć dowolny składnik majątku dłużnika. Dlatego lepiej wiedzieć co komornik może, a jakie działania w jego wykonaniu będą niezgodne z prawem.

Niektórzy zadłużeni konsumenci borykają się z problemem egzekucji długów przez kilku komorników. Jednym z takich konsumentów jest Pan Marian, który na jednym z forów internetowych żali się, że jednocześnie dwóch komorników prowadzi egzekucję jego długu. Jeden zajmuje pensję, a drugi wycenia i planuje zająć ruchomości. Bezskuteczne okazało się powiadomienie o toczącej się już egzekucji oraz wskazanie przez Pana Mariana braku majątku, który pozwoliłby na egzekucję długu.

Zatory płatnicze to główna przyczyna kłopotów wielu przedsiębiorstw. Niepłacone przez kontrahentów faktury, zobowiązania mogą przyczynić się do utraty płynności finansowej przedsiębiorstwa. Stąd już tylko krok do niewypłacalności, która często skutkuje ogłoszeniem przez przedsiębiorcę upadłości. Firmy, które zostały postawione w trudnej sytuacji finansowej próbują znaleźć wyjście z kłopotów, poszukują rozwiązań, które przywrócą im płynność finansową i umożliwią dalsze funkcjonowanie na rynku. Jedną z metod odzyskiwania należności jest sprzedaż długów i wierzytelności podmiotom trzecim.

Statystycznie dłużnikiem alimentacyjnym jest ojciec. Matki stanowią zaledwie 5 proc. dłużników alimentacyjnych – wynika z danych BIG InfoMonitor. Jest to efekt tego, że po rozstaniu partnerów, to najczęściej matkom sąd powierza opiekę na dziećmi. Oznacza to, że jeżeli ojcowie nie wywiązują się z obowiązku alimentacyjnego, to ich dzieci pozostają bez żadnego wsparcia finansowego. Mogą co prawda uzyskać pomoc z Funduszu Alimentacyjnego, ale muszą spełniać podstawowy warunek. Dochód na jedną osobę w rodzinie nie może przekraczać 725 zł miesięcznie. Oznacza to, że jeśli ta kwota jest przekroczona to opiekun nie może ubiegać się o świadczenia alimentacyjne z Funduszu Alimentacyjnego. Z danych szacunkowych wynika, że taka sytuacja może dotyczyć nawet miliona dzieci.

BIK, czyli Biuro Informacji Kredytowej to instytucja niezbyt lubiana przez osoby zadłużone. Dlaczego? Odpowiedź jest prosta: to właśnie tam gromadzone są informacje na temat zaciągniętych kredytów, a także sposobie ich spłacania. Jeśli kredytobiorca spóźnia się z wpłatą raty, wiadomość taka będzie widoczna dla wszystkich instytucji finansowych, które zechcą „prześwietlić” historię kredytową swego potencjalnego klienta. Idąc dalej, oczywistym jest, że im więcej takich „spóźnień”, im więcej kłopotów ze spłatą zobowiązań, tym gorzej kredytobiorca wypada w oczach banków czy parabanków. To może oznaczać trudności z zaciąganiem kolejnych pożyczek w przyszłości. Czy jednak BIK to tylko kłopoty i nieprzyjemności? Czyjemu interesowi służy Biuro Informacji Kredytowej i czy należy je traktować jako „zmorę” wszystkich korzystających z bankowych usług? Przyjrzyjmy się, jaka jest prawda o BIK i po co są raporty BIK.

Postępowanie sanacyjne jest jedynym z postępowań restrukturyzacyjnych. Zgodnie z Prawem Restrukturyzacyjnym działaniami sanacyjnymi są czynności prawne i faktyczne, które zmierzają do poprawy sytuacji ekonomicznej dłużnika i mają na celu przywrócenie dłużnikowi zdolności do wykonywania zobowiązań, przy jednoczesnej ochronie przed egzekucją.  W praktyce oznacza to, że postępowanie sanacyjne ma na celu podjęcie działań umożliwiających dłużnikowi uniknięcie likwidacji prowadzonej przez niego firmy. Ma on szybciej i samodzielnie spłacić ciążące nad nim zadłużenia. W dużym skrócie wiąże się to ze spisaniem i zatwierdzeniem wierzytelności oraz zawarciem układu.

Firmy niezależnie od ich rozmiaru i formy prawnej mogą borykać się z kłopotami finansowymi. Przyczyn takich problemów jest sporo, ale na pierwszym miejscu wymienia się zatory płatnicze, czyli niezapłacone przez kontrahentów faktury. Tego typu sytuacje często prowadzą do utraty płynności finansowej przedsiębiorstwa, ponieważ wyzwalają one tzw. efekt domina. Firma, której kontrahenci nie płacą, sama nie ma z czego płacić swoich zobowiązań. Z kolei utrata płynności finansowej może prowadzić do niewypłacalności. To już poważny stan, który może spowodować, że firma przestanie funkcjonować na rynku. Pojawia się zatem zasadne pytanie, co robić w sytuacji, gdy pojawią się problemy? Gdzie szukać rozwiązań? Może najlepszym z nich będzie sprzedaż maszyn, którymi dysponuje firma? Jak wybrnąć z kłopotów?

Niewypłacalność to stan, w który mogą wpaść zarówno jednostki, jak całe przedsiębiorstwa. Powstaje ona wtedy, gdy nie jesteśmy w stanie spłacać swoich wymagalnych zobowiązań już jakiś czas. O tym, kiedy możemy mówić o niewypłacalności i jakie „warunki” bycia niewypłacalnym musi spełnić dłużnik traktuje art. 11 Prawa upadłościowego. Według ustawy, możemy domniemywać, że dłużnik stał się niewypłacalny, gdy niezdolność do wykonywania wymagalnych zobowiązań trwa już ponad 3 miesiące i ma charakter trwały.