Konsumencka procedura upadłościowa w Anglii i Walii podlega regulacjom Insolvency Act z 1986 roku. W niniejszym artykule zostaną omówione zasady obowiązujące jedynie w tych dwóch podmiotach administracyjnych Zjednoczonego Królestwa, bowiem w Szkocji i Irlandii Północnej są one odmienne.
Kto może ogłosić upadłość konsumencką?
Może to być każda osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej (zatrudniona na etacie), prowadząca taką działalność lub będąca udziałowcem w spółce cywilnej. Ośrodek podstawowych interesów (COMI – Centre of Main Interests) tej osoby musi znajdować się na terenie Anglii lub Walii. COMI jest to miejsce, w którym dłużnik pracuje lub prowadzi działalność zarobkową. Jeżeli dłużnik jest bezrobotny, jako COMI przyjmuje się jego miejsce zamieszkania. W innych przypadkach COMI jest to miejsce/kraj, gdzie dłużnik płaci podatki i rachunki, pobiera zasiłki oraz posiada konta bankowe.
COMI ustala się na dzień złożenia wniosku o wszczęcie procedury ogłoszenia upadłości konsumenckiej. Nie ma znaczenia miejsce powstania zadłużenia ani pobytu wierzycieli.
Nie może ogłosić upadłości konsumenckiej osoba będąca właścicielem spółki Ltd (z ograniczoną odpowiedzialnością) lub będąca członkiem zarządu takiej spółki.
Konsekwencje
Dłużnik uwolni się od długów, a jego majątek zostanie podzielony przez sąd pomiędzy wierzycieli. Jednak nie wszystkie długi zostaną objęte postępowaniem. Są to:
- Alimenty
- Nieprawnie pobrane zasiłki (nadpłacone lub wyłudzone)
- Pożyczki studenckie
- Grzywny orzeczone przez sąd grodzki (Magistrate Court).
Wszelkie dobra, wchodzące w skład majątku upadłego dłużnika, mogą zostać sprzedane: dom, samochód, kosztowności. Upadłość zostaje podana do wiadomości publicznej w „The London Gazette” oraz w dziennikach lokalnych. Jeżeli dłużnik jest ubezpieczony na życie, to w przypadku jego śmierci w ciągu roku od zapadnięcia wyroku o upadłości, syndyk ma prawo do dokonania cesji polisy, a z części otrzymanej sumy odszkodowania zaspokoić wierzycieli. W ciągu tegoż roku upadły dłużnik może mieć problem z otrzymaniem zatrudnienia w branży finansowej (banki, ubezpieczenia), nie może bez zgody sądu założyć samodzielnie lub jako wspólnik spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (Ltd). Będzie mógł ubiegać się o kredyt, jednak jeżeli jego suma przekracza 500 funtów, dłużnik zobowiązany jest poinformować o tym instytucję kredytową. Konta bankowe dłużnika zostaną zablokowane; po uzyskaniu decyzji o upadłości dłużnik może założyć konto w innym banku w zakresie podstawowych usług.
Powyższe restrykcje obowiązują przez 12 miesięcy od dnia otrzymania wyroku o upadłości konsumenckiej. Po tym czasie przestają działać z urzędu, a nazwisko dłużnika znika z rejestru upadłych. Pozostanie, niestety, aż przez 6 lat w bazach danych firm rejestrujących nierzetelnych dłużników (odpowiedniki polskiego BIK S.A.) wraz z adnotacją o upadłości. W Anglii i Walii są to CallCredit, Equifax i Experian. Będzie to miało negatywny wpływ na otrzymanie kredytu przez upadłego dłużnika.
W sytuacji, kiedy dłużnik ma stałe zatrudnienie, a jego dochody znacznie przekraczają jego comiesięczne wydatki, syndyk masy upadłości może zaproponować dłużnikowi umowę IPA (Income Payment Agreement). Na mocy tej umowy dłużnik spłaca syndykowi ustaloną wcześniej nadwyżkę dochodów w okresie trzech lat od dnia ogłoszenia upadłości.
Dodaj komentarz