W literaturze prawniczej i ekonomicznej istnieje wiele pojęć restrukturyzacji. Najogólniej jest to zespół wielopłaszczyznowych, mniej lub bardziej głębokich zmian i adaptacji celów przedsiębiorstwa względem aktualnych lub spodziewanych zmian w otoczeniu gospodarczym. Na podstawie literatury przedmiotu oraz doświadczeń można wyodrębnić dwa zasadnicze kierunki restrukturyzacji.
Restrukturyzacja dostosowawcza
Dotyczy przekształceń w firmach, które funkcjonują pomyślnie. Niemniej, kierownictwa takich firm mają świadomość dynamiki rynku i konieczności zmian, które umożliwią przedsiębiorstwu dostosowanie się do nich i dalszy pomyślny rozwój oraz konkurencyjność. Zarządzanie taką firmą powinno posiadać następujące cechy:
- Innowacyjność – otwartość na innowacje produktowe, procesowe, strukturalne i managerskie,
- Adaptacyjność – swoboda dostosowania się do zmian w przepisach, oczekiwaniach nabywców, postawach pracowników,
- Elastyczność – otwartość na zmiany strategii i kierunków działania firmy, zmiany struktury i liczebności zatrudnienia, podejmowanie wspólnych przedsięwzięć, dywersyfikacja produkcji, itp.,
- Efektywność – możliwość trwałego utrzymywania przewagi konkurencyjnej w obszarze wielkości i jakości produkcji, sprzedaży, zadowolenia klientów, wzrostu wynagrodzeń pracowników
- Szybkość – przewaga nad konkurencją w reagowaniu na zmiany rynkowe.
Restrukturyzacja naprawcza
Dotyczy tych firm, które znalazły się na krawędzi upadłości. Postępowanie restrukturyzacyjne staje się jedynym możliwym wyjściem z sytuacji kryzysowej. Dzięki restrukturyzacji przedsiębiorstwo może wznowić wypłacalność i utrzymać się na rynku. Realizacja postępowania restrukturyzacyjnego to przede wszystkim przywrócenie płynności finansowej firmy i zwiększenie jej rentowności.
Poza oczywistymi przewagami, restrukturyzacja naprawcza wiąże się z pewnymi trudnościami w wielu obszarach. Koszty procesu restrukturyzacji są wysokie, stąd konieczność istotnej redukcji zatrudnienia, a więc utrata pracy i związane z nią trudności zwalnianych pracowników. Innych trzeba będzie przekwalifikować, co również pociąga za sobą koszty. Nie jest także łatwo o kredyt bankowy na prowadzenie restrukturyzacji. Te i inne czynniki mogą wzbudzać wiele obaw. Jednak stosunkowo szybko odczuwalne są korzyści postępowania restrukturyzacyjnego. Następuje wzrost dochodów, zmniejszenie wydatków i odroczenie zadłużenia, co prowadzi do wznowienia płynności finansowej przedsiębiorstwa.
Polskie prawo przewiduje cztery rodzaje postępowań restrukturyzacyjnych: postępowanie o zatwierdzenie układu, przyspieszone postepowanie układowe, postępowanie układowe i postępowanie sanacyjne. Oprócz różnic, mają one szereg wspólnych cech:
- Cel – restrukturyzacja przedsiębiorstwa, przede wszystkim jego zobowiązań, majątku, zatrudnienia i zarządzania,
- Te same regulacje prawne dotyczące wierzytelności objętych układem, propozycji układowych, zawarcia i zatwierdzenia układu, skutków układu, zmian i uchylenia układu,
- Wszystkie rodzaje postępowań obejmują przedsiębiorców zarówno zagrożonych niewypłacalnością, jak i niewypłacalnych; objęcie postępowaniem restrukturyzacyjnym firmy niewypłacalnej leży w interesie wierzycieli z uwagi na możliwość korzystniejszego ich zaspokojenia, niż w postępowaniu upadłościowym,
- Każde z postępowań prowadzi do zawarcia układu, zatwierdzanego przez sąd, w celu optymalnego zaspokojenia wierzycieli przy maksymalnej ochronie restrukturyzowanego podmiotu.
Dodaj komentarz