BIG Infomonitor S.A.

W Polsce działają instytucje gromadzące, przechowujące i udostępniające dane o nierzetelnych dłużnikach. Biuro Informacji Gospodarczej InfoMonitor S.A.  jest jedną z takich instytucji.  Nie jest to bliźniacza siostra innej placówki znanej pod nazwą Biura Informacji Kredytowej. W niniejszym artykule wyjaśnimy istniejące między nimi różnice oraz szczegółowo przeanalizujemy zakres funkcjonowania InfoMonitor S.A.

InfoMonitor jednym z biur informacji kredytowej

BIG InfoMonitor S.A. to rejestr, w którym umieszczane są dane dotyczące wiarygodności płatniczej konsumenta, jak i klientów, kontrahentów, dostawców, partnerów biznesowych określonej grupy przedsiębiorców. Działa on pod  nadzorem Ministerstwa Rozwoju. Jego funkcjonowanie  określa ustawa z dnia 9 kwietnia 2010 r. O udostępnianiu informacji gospodarczych i wymianie danych gospodarczych. Jak już wspomniano, w naszym kraju nie istnieje jedno, centralne biuro. Poszczególne instytucje różnią się też nieco między sobą.  A przykład niektóre BIG-i gromadzą dane pozytywne na temat płatników, którzy terminowo regulują swoje zobowiązania. Informacje do BIG-u są przekazywane przez podmioty, które zawarły z biurem stosowną umowę. Dla nierzetelnego dłużnika umieszczenie w BIG-u jest niekorzystne, ponieważ w przypadku ubiegania się o kredyt dostanie decyzję odmowną lub otrzyma kredyt na znacznie gorszych warunkach. Inaczej w przypadku osób, które terminowo spłacają swoje zobowiązania. Pozytywne informacje gospodarcze mogą okazać się przydatne podczas negocjacji warunków umów z  dostawcą Internetu, telewizji kablowej, firmą pożyczkową czy bankiem.

BIG to nie BIK

Chociaż BIG InfoMonitor S.A. i Biuro Informacji kredytowej współpracują ze sobą, to jednak dzieli je kilka ważnych różnic. Informacje gromadzone przez Biuro Informacji Kredytowej dotyczą terminowości spłat kredytów i pożyczek. BIK jest jedynym tego typu zbiorem danych w Polsce. Z kolei biura informacji gospodarczej, w tym InfoMonitor, gromadzą i udostępniają dane dotyczące terminowego opłacania rachunków i faktur przez osoby i firmy, pochodzące z różnych sektorów i branż.

BIK działa przede wszystkim w oparciu o ustawę Prawo bankowe, Ustawę o ochronie danych osobowych i Rozporządzenie Ministra Finansów w sprawie szczegółowego zakresu danych podlegających wymianie pomiędzy instytucjami utworzonymi na podstawie przepisów prawa bankowego a instytucjami pożyczkowymi i innymi podmiotami. Podstawowymi regulacjami dla działania BIG-ów są: Ustawa o udostępnianiu informacji gospodarczej i wymianie danych gospodarczych oraz, tak jak w przypadku BIK, Ustawa o ochronie danych osobowych.

Do BIK dane przekazują banki, SKOK-i, firmy pożyczkowe oraz bankowe firmy leasingowe i faktoringowe. Z kolei do InfoMonitora  mogą trafić dane z przedsiębiorstw działających we wszystkich sektorach gospodarki:  od dostawców energii, firm telekomunikacyjnych i operatorów telewizji kablowej, firm sektora finansowego, jednostek samorządu terytorialnego, sądów oraz konsumentów. Ponadto, raporty przygotowywane przez biuro informacji gospodarczej mogą zostać uzupełnione o informacje z baz publicznych takich, jak PESEL, REGON, CEiDG, KRS, ale również z Rejestru Należności Publicznoprawnych, Centralnego Rejestru Restrukturyzacji i Upadłości i innych BIG-ów.

Obie instytucje różnią się też zakresem informacji, jakie przechowują. Co prawda, część danych w BIK i BIG-ach pochodzi niekiedy  z tych samych źródeł (dotyczy to sektora finansowego), to jednak mogą one być przekazywane w innym momencie i mieć inny charakter. Więcej o tym w kolejnych akapitach.

Pozytywna i negatywna informacja gospodarcza

W tym miejscu warto dokonać pewnego rozróżnienia. Rejestr BIG InfoMonitor zawiera wszystkie informacje gospodarcze, które przyjmuje, przechowuje i udostępnia Biuro Informacji Gospodarczej InfoMonitor S.A. Natomiast Rejestr Dłużników BIG InfoMonitor zawiera wyłącznie negatywne informacje gospodarcze i jest częścią Rejestru BIG InfoMonitor.

Czym tak właściwie jest informacja gospodarcza? Otóż według  definicji są to dane wierzyciela i podmiotu, którego dotyczy zobowiązanie oraz kwoty zobowiązania pieniężnego, które między nimi zaistniało. Istnieją trzy rodzaje informacji gospodarczej: pozytywna, negatywna oraz informacja o posłużeniu się podrobionym lub cudzym dokumentem.

Informacja o terminowym wywiązywaniu się z zobowiązań finansowych to, jak łatwo się domyślić, informacja pozytywna. Pomaga ona budować korzystną historię płatniczą. Z kolei informacja o niespłaconym zobowiązaniu finansowym przeterminowanym przez co najmniej 30 dni oraz o danych wierzyciela i dłużnika – to informacja negatywna.

Co można znaleźć w BIG-u?

Do biura informacji gospodarczej trafiają, jak zostało to już powiedziane, informacje  dotyczące płatności z dowolnego sektora gospodarki. Spływają tam niezapłacone przez 60 dni należności przekraczające 200 złotych w przypadku konsumenta i 500 złotych w przypadku przedsiębiorcy. Ponadto, można tam odnaleźć dane o zaległych alimentach, opłatach sądowych i grzywnach, ale również o terminowo uregulowanych zobowiązaniach, które potwierdzają płatniczą rzetelność.

Trzeba nadmienić, że informacje dotyczące długów z różnych sektorów gospodarki mogą być przekazywane przez przedsiębiorców bądź konsumentów do wybranych BIG-ów, ponieważ każdy z nich prowadzi odrębny rejestr. Z kolei informacje o długach alimentacyjnych, opłatach sądowych i grzywnach są przekazywane przez gminy i sądy do wszystkich BIG-ów.

Z danych biur informacji gospodarczej mogą korzystać przedsiębiorstwa, instytucje, jednostki samorządu terytorialnego i konsumenci, którzy zawarli z BIG umowę. W przypadku sprawdzenia danych o konsumencie niezbędne jest posiadanie jego zgody.

Jeśli zobowiązanie zostanie spłacone w całości, wierzyciel, który przekazał informację o długu do BIG musi ten wpis usunąć w ciągu 14 dni. Jeśli nie zostanie spłacone, informacje o nim będą przetwarzana przez BIG przez 10 lat. Po tym czasie BIG musi dane usunąć.