Sytuacje, kiedy to nieuregulowane zobowiązania dłużnika są wynikiem prowadzonej przez niego działalności, nie należą do rzadkości. W obliczu pogłębiającego się zadłużenia, coraz więcej osób bierze pod uwagę złożenie wniosku o ogłoszenie upadłości konsumenckiej. Jedną z cech upadłości konsumenckiej jest możliwość umorzenia długów po wypełnieniu postanowień, ustalonego przez sąd planu spłaty wierzycieli. Zdarzają się momenty, kiedy sąd decyduje o umorzeniu ciążących na konsumencie zobowiązań kredytowych – bez konieczności comiesięcznego spłacania zadłużenia.
Dwie upadłości
Przedsiębiorcy prowadzący działalność gospodarczą nie mogą jednak ubiegać się o oddłużenie w wyniku postępowania upadłościowego dla osób fizycznych. Podobnie wygląda to w stosunku do osób, które zawiesiły działalność, prowadzą własną firmę i jednocześnie pracują np. na podstawie umowy o pracę. Upadłość przedsiębiorców różni się od tej opracowanej z myślą o konsumentach. Regulują ją inne przepisy. Zgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości przedsiębiorcy jest obowiązkiem prowadzącego działalność, który stał się niewypłacalny. W przypadku upadłości konsumenckiej dążenie do oddłużenia jest przywilejem konsumenta. Wniosek o upadłość przedsiębiorcy ma prawo złożyć również jego wierzyciel, a konsumenckie postępowanie upadłościowe może rozpocząć się jedynie na wniosek dłużnika.
Upadłość konsumencka dla byłego przedsiębiorcy
Po zamknięciu firmy i wykreśleniu jej z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, dłużnik (były przedsiębiorca) ma szansę na ogłoszenie upadłości konsumenckiej. Jedna z możliwości jest taka, że z czasów prowadzenia działalności nie ma on żadnych nieuregulowanych zobowiązań. Drugi możliwy wariant to istnienie niespłaconych wierzytelności z czasów funkcjonowania firmy.
Upadłość firmy
Przedsiębiorca będący w kryzysie finansowym ma obowiązek zgodnie z przepisami złożyć wniosek o ogłoszenie upadłości w czasie 30 dni od dnia, w którym utracił możliwość regulowania swoich wymagalnych zobowiązań. Przyjmuje się, że dłużnik staje się niewypłacalny jeżeli zaległości w spłacie wierzycieli przekraczają trzy miesiące. Sąd rozpatrujący wniosek o upadłość konsumencką, złożony przez osobę prowadzącą w przeszłości przedsiębiorstwo, ustala czy zakończenie działalności przebiegło prawidłowo i z należytą starannością, tzn. czy przedsiębiorca spłacił wszystkie swoje długi, a jeżeli nie był w stanie tego zrobić, czy terminowo złożył wniosek o ogłoszenie upadłości przedsiębiorcy. Jeżeli doszło w tej kwestii do zaniedbania, to były przedsiębiorca nie będzie mógł złożyć wniosku o ogłoszenie upadłości konsumenckiej w ciągu kolejnych 10 lat. W przypadku zaistnienia niewypłacalności firmy, dłużnik powinien najpierw złożyć wniosek o ogłoszenie upadłości jako przedsiębiorca. Taki wniosek sąd może jednak oddalić, gdy brak majątku uniemożliwi zaspokojenie roszczeń wierzycieli. Po zamknięciu działalności i wykreśleniu jej z rejestru przedsiębiorców, dłużnik może złożyć wniosek o upadłość konsumencką.
Wyjątkowe okoliczności w toku sprawy
Upadłość konsumencka ma na celu oddłużenie konsumenta i zaspokojenie wierzycieli. Zdarzają się jednak sytuacje, kiedy postępowanie to prowadzi do umorzenia zobowiązań narosłych w czasie prowadzenia przez dłużnika działalności gospodarczej. Co do zasady – w sytuacji, gdy prowadzący działalność nie złożył w terminie wniosku o ogłoszenie upadłości przedsiębiorcy to sąd oddali złożony przez niego wniosek. Ogłoszenie upadłości konsumenckiej i umorzenie wierzytelności jest mimo to możliwe jeżeli uzasadnieniem są wyjątkowe okoliczności- tzw. względy słuszności i względy humanitarne. Sąd indywidualnie rozstrzyga, czy powołanie się na klauzule humanitaryzmu i słuszności jest adekwatne do całej sprawy. Jeżeli dojdzie do ogłoszenia upadłości konsumenckiej byłego przedsiębiorcy, umorzenie długów będzie dotyczyło wierzytelności prywatnych i tych pochodzących z działalności gospodarczej, w tym zaległości wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.
Dodaj komentarz