Ogłoszenie upadłości konsumenckiej można traktować w kategorii przywilejów, bowiem nie każdy niewypłacalny konsument znajdujący się w trudnej sytuacji finansowej może z niej skorzystać. Wniosek może z wielu względów zostać oddalony. Powodem mogą być trzy kategorie przesłanek: winy, zachowań dłużnika oraz nieprawdziwych wyjaśnień.
Niewypłacalność z winy i rażącego niedbalstwa dłużnika
Zdarza się, że trudna sytuacja finansowana dłużnika nie wynika z nieszczęśliwego zbiegu okoliczności, ale została spowodowana umyślnym działaniem lub rażącym niedbalstwem. Zgodnie z art. 4914.1 prawa upadłościowego,. umyślność jest definiowana jako objęcie przez dłużnika zamiarem doprowadzenia do niewypłacalności albo jej pogłębienia, a nie sam fakt umyślnego dokonania czynności, które ostatecznie do niewypłacalności doprowadziły. Umyślne zaciągnięcie zobowiązań w sytuacji, gdy zamiarem dłużnika nie było doprowadzenie do niewypłacalności, nie będzie oznaczało zawinionego wywołania stanu niewypłacalności. Będzie on ponosił winę, jeżeli zaciągnął zobowiązania w formie kredytu, pomimo iż zdawał sobie sprawę, że za chwilę straci źródło utrzymania.
10-letnia historia dłużnika
Sąd obligatoryjnie oddala wniosek o ogłoszenie upadłości konsumenckiej w razie zaistnienia którejś z poniższych przesłanek negatywnych dotyczących dziesięcioletniego okresu przed dniem zgłoszenia wniosku, tj.:
- jeżeli prowadzono już postępowanie upadłościowe, a ustalony plan spłaty wierzycieli uchylono w wyniku niewykonywania przez upadłego określonych w nim obowiązków.
- jeżeli w okresie dziesięciu lat przed złożeniem wniosku o ogłoszenie upadłości czynność prawna dłużnika została prawomocnie uznana za dokonaną z pokrzywdzeniem wierzycieli
- w stosunku do dłużnika prowadzono postępowanie upadłościowe, w którym umorzono całość lub część jego zobowiązań.
Wyjaśnienia niezgodne z prawdą
Kolejną obligatoryjną przesłanką oddalenia wniosku jest nierzetelne zachowanie dłużnika na etapie postępowania upadłościowego. Sąd oddali wniosek jeżeli jego treść nie będzie zgodna z prawdą. Dotyczy to wyłącznie treści wniosku o ogłoszenie upadłości i jego załączników. Sąd jednak ogłosi upadłość, gdy niezgodność lub niezupełność nie są istotne lub jeżeli jest to uzasadnione względami słuszności lub względami humanitarnymi.
Czy odrzucenie i oddalenie wniosku oznaczają to samo?
Wielu zadłużonych konsumentów może na początku mylić odrzucenie wniosku z jego oddaleniem. Tymczasem są to dwie, całkowicie odrębne sprawy. Oddalenie wniosku przez sąd następuje jeśli dłużnik nie spełni jednej lub więcej wymaganych przesłanek, jak np. ukrywanie składników majątku, błędnie lub nierzetelnie wypełniony wniosek lub świadome doprowadzenie do własnego zadłużenia i niewypłacalności.
Z kolei odrzucenie wniosku o ogłoszenie upadłości jest rozstrzygnięciem sądu odmawiającym merytorycznego rozpoznania wniosku o ogłoszenie upadłości z uwagi na braki formalnie.
Praktyczne przyczyny odrzucenia wniosku o ogłoszenie upadłości
Zdarza się, że wobec dłużnika składającego wniosek o ogłoszenie upadłości toczy się już postępowanie upadłościowe na podstawie wydanego prawomocnie postanowienia o ogłoszenie upadłości. Jest to kwalifikacja do odrzucenia ponownego wniosku przez sąd.
Jeśli jednak postępowanie upadłościowe, na skutek kilku wniosków, zostało wszczęte w kilku sądach właściwych, to będzie się toczyło kilka postępowań upadłościowych, aż do momentu gdy jeden z Sądów wyda postanowienie o ogłoszeniu upadłości. Jest to jasny sygnał dla pozostałych sądów, które po wydaniu wspomnianego postanowienia powinny umorzyć postępowanie.
Przyczyny odrzucenia wniosku o ogłoszenie upadłości określa również art. 199 k.p.c. Zgodnie z nim sąd ma prawo odrzucić wniosek w trzech poniższych przypadkach
1) jeżeli droga sądowa jest niedopuszczalna;
2) jeżeli o to samo roszczenie pomiędzy tymi samymi stronami sprawa jest w toku albo została już prawomocnie osądzona;
3) jeżeli jedna ze stron nie ma zdolności sądowej albo jeżeli powód nie ma zdolności procesowej, a nie działa za niego przedstawiciel ustawowy albo jeżeli w składzie organów jednostki organizacyjnej będącej powodem zachodzą braki uniemożliwiające jej działanie;’
W praktyce może to oznaczać przypadek kiedy dłużnika nie ma miejsca zwykłego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Sytuacja taka może mieć miejsce, jeżeli dłużnik pracuje na terytorium państwa trzeciego.
Nie można zapominać również o tak podstawowych przyczynach odrzucenia wniosku, jak na przykład brak uiszczenia opłaty od wniosku lub podpisanie wniosku przez osobę bez odpowiedniego umocowania.
Dodaj komentarz