Od prawidłowości sporządzenia wniosku o ogłoszenie upadłości konsumenckiej zależy podjęcie sprawy przez sąd, zaś od możliwie najdokładniejszej zawartości merytorycznej – pozytywne dla dłużnika orzeczenie sądu.
Wymogi formalne
Wniosek składa się na specjalnym urzędowym formularzu, który należy skrupulatnie wypełnić. W pierwszej rubryce wpisuje się nazwę i siedzibę właściwego sądu. Następnie umieszcza się imię, nazwisko, PESEL i adres dłużnika, gdzie znajduje się centrum jego interesów życiowych. Jeżeli np. jest on zameldowany na pobyt stały w Gdańsku, a centrum interesów ma w Krakowie, to jako miejsce zamieszkania w formularzu wskazuje adres krakowski.
„Żądanie wniosku” – zakreśla się TAK.
Jeżeli dłużnik posiada majątek, jego wykaz jest jednym z najważniejszych elementów wniosku. Składniki majątku muszą być dokładnie opisane wraz z adnotacją o ewentualnym zabezpieczeniu (np. hipotece), szacunkowej wartości i miejsca, gdzie się znajduje.
W rubryce nr 5 wyszczególnia się wszystkich wierzycieli – ich imiona, nazwiska, adresy, wysokość poszczególnych zobowiązań i terminy zapłaty. Te ostatnie są bardzo istotne, ich brak może spowodować uznanie wniosku za nierzetelny i jego oddalenie. =Właśnie o tym będzie można przeczytać w dalszej części artykułu.
Uzasadnienie wniosku
Jest to najistotniejszy element wniosku, decydujący o jego skuteczności. Uzasadnienie powinno zawierać następujące składniki:
- Matematyka: należy wykazać relacje pomiędzy dochodami netto dłużnika a jego miesięcznymi zobowiązaniami. Uwzględnia się także dochody wszystkich domowników, zamieszkałych wraz z dłużnikiem i wszystkie koszty utrzymania gospodarstwa;
- Logika: konieczne jest wykazanie związku przyczynowego pomiędzy sytuacją dłużnika a jego niewypłacalnością. Jeżeli np. na powstanie niewypłacalności dłużnika miał wpływ jego zły stan zdrowia i konieczność nierefundowanego leczenia, trzeba udowodnić, że choroba wystąpiła znacznie wcześniej niż pogorszenie stanu majątkowego dłużnika. Związany jest z tym ściśle kolejny składnik;
- Daty: należy podać wszystkie daty powstania poszczególnych zobowiązań – pożyczek, kredytów, itp. oraz daty, kiedy dłużnik zaprzestał ich spłacania (daty ostatnich wpłat). Ma to związek ze wspomnianymi wyżej terminami zapłaty. Istotne są także daty każdej zmiany w sferze dochodów dłużnika; dowodami są tu np.: umowa o pracę i jej rozwiązanie, umowa zlecenie bądź o dzieło i jej zakończenie;
- Załączniki: każde oświadczenie dłużnika powinno być poparte dowodem. Im jest ich więcej, tym bardziej wiarygodny jest wniosek i tym większe szanse na jego uwzględnienie przez sąd. Zatem potrzebne będą wszelkie umowy z bankami i instytucjami finansowymi, wypowiedzenia tych umów, wezwania przedsądowe do zapłaty. Jeżeli niewypłacalność powstała na skutek choroby dłużnika, dowodem będzie dokumentacja medyczna z przychodni, leczenia szpitalnego, rehabilitacji, sanatorium, itp. wraz z fakturami.
Wykaz załączników można sporządzić na oddzielnym arkuszu.
Pozostałe formalności
Dłużnik obowiązany jest podpisać oświadczenie, że zapoznał się z treścią art. 4914 ust. 2 i 3 ustawy Prawo upadłościowe:
Art. 4914 2. Sąd oddala wniosek o ogłoszenie upadłości, jeżeli w okresie dziesięciu lat przed dniem zgłoszenia wniosku:
1) w stosunku do dłużnika prowadzono postępowanie upadłościowe według przepisów tytułu niniejszego, jeżeli postępowanie to zostało umorzone z innych przyczyn niż na wniosek dłużnika,
2) ustalony dla dłużnika plan spłaty wierzycieli uchylono na podstawie przepisu art. 49120,
3) dłużnik, mając taki obowiązek, wbrew przepisom ustawy nie zgłosił w terminie wniosku o ogłoszenie upadłości,
4) czynność prawna dłużnika została prawomocnie uznana za dokonaną z pokrzywdzeniem wierzycieli
– chyba że przeprowadzenie postępowania jest uzasadnione względami słuszności lub względami humanitarnymi.
- Sąd oddala wniosek o ogłoszenie upadłości, jeżeli w okresie dziesięciu lat przed dniem zgłoszenia wniosku w stosunku do dłużnika prowadzono postępowanie upadłościowe, w którym umorzono całość lub część jego zobowiązań, chyba że do niewypłacalności dłużnika lub zwiększenia jej stopnia doszło pomimo dochowania przez dłużnika należytej staranności lub przeprowadzenie postępowania jest uzasadnione względami słuszności lub względami humanitarnymi.
Ponadto wnioskodawca musi wnieść opłatę za złożenie wniosku w wysokości 30 zł. Wpłaty dokonuje się na rachunek bankowy sądu, do którego skierowany jest wniosek.
Na dłużniku spoczywa odpowiedzialność za wszelkie nieprawidłowości, związane ze sporządzeniem wniosku. Nierzetelne jego sporządzenie może skutkować oddaleniem wniosku i uniemożliwieniem złożenia go ponownie w ciągu najbliższych 10 lat, natomiast podanie danych niezgodnych z prawdą grozi odpowiedzialnością karną (ponadto: podanie niezgodnych z prawdą zeznań przed sądem grozi kara do 8 lat pozbawienia wolności, co zostało usankcjonowane przez Kodeks karny).
Kto będąc dłużnikiem podaje we wniosku o ogłoszenie upadłości nieprawdziwe dane bądź w postępowaniu w przedmiocie ogłoszenia upadłości podaje sądowi nieprawdziwe informacje co do stanu majątku – podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5 (art. 522 p.u.)
Jeżeli nieprawidłowości zostaną ujawnione już po ogłoszeniu upadłości konsumenckiej, ale podczas postępowania upadłościowego, wówczas sąd może umorzyć postępowanie. Wówczas dłużnik ma zablokowaną możliwość złożenia ponownie wniosku przez najbliższe 10 lat.
Oddalenie wniosku przez sąd
Wniosek o ogłoszenie upadłości konsumenckiej zostanie oddalony, jeżeli niewypłacalność powstała z winy dłużnika na skutek:
- Rażącego niedbalstwa – np. zaciągnięcia kredytu, jeżeli jego spłata przekracza zdolność finansową dłużnika, poręczenia za zobowiązania osoby niewypłacalnej lub zagrożonej niewypłacalnością, itp.;
- Działania umyślnego – np. zaciągnięcia kredytu wiedząc, że nie zostanie on spłacony, zaprzestania obsługi zobowiązań i zaciągania kolejnych pożyczek na spłatę poprzednich (tzw. spirala zadłużenia), czyli umyślnego zwiększenia stopnia niewypłacalności. Polskie sądy upadłościowe nie akceptują takiej metody prób wychodzenia z zadłużenia (ang. emergency credit), bowiem skazane są one z góry na niepowodzenie;
- Niezłożenia przez dłużnika, który był przedsiębiorcą i wyrejestrował działalność gospodarczą, wniosku o ogłoszenie upadłości przedsiębiorstwa w ustawowym terminie 30 dni. W tym wypadku sąd oddala wniosek obligatoryjnie (patrz wyżej – art. 4914 ust. 3). – chyba, że sąd dopatrzy się względów słuszności czy humanitarnych, np. choroby; wtedy sąd ma prawo nie oddalać wniosku.
Wspomniano wyżej również o przesłankach ryzyka umorzenia już rozpoczętego postępowania upadłościowego. Dłużnik ma jednak możliwość, po rozważeniu wszystkich okoliczności, samemu wystąpić do sądu z wnioskiem o umorzenie postępowania. Sąd przychyli się do takiego wniosku i postępowanie umorzy, zaś dłużnik w tej sytuacji nie będzie przez następne 10 lat pozbawiony możliwości ponownego złożenia wniosku. Będzie mógł to zrobić niezwłocznie po ustaniu przesłanek ryzyka.
Dodaj komentarz