Po wejściu w życie nowelizacji ustawy Prawa upadłościowe, od 1 stycznia 2016 roku ogłoszenie upadłości konsumenckiej stało się znacznie łatwiejsze. Obecny kształt ustawy umożliwia całkowite oddłużenie, stąd lawinowy wzrost liczby spraw w sądach o ogłoszenie konsumenckiego bankructwa.
Oddłużenie
Jest to największa korzyść z punktu widzenia dłużnika z podjęcia się ogłoszenia upadłości konsumenckiej. Polega na umorzeniu wierzytelności, które nie zostały zaspokojone w toku postępowania upadłościowego po wykonaniu postanowień układu z wierzycielami lub planu spłaty. Przy ustalaniu planu spłaty sąd bierze pod uwagę możliwości zarobkowe dłużnika, koszty jego utrzymania i członków rodziny pozostających na jego utrzymaniu, wartość zobowiązań i możliwość ich spłaty w przyszłości. Istotne jest, że okres realizacji planu spłaty nie może przekroczyć 36 miesięcy; wyjątkowych wypadkach sąd może przedłużyć ten okres do 54 miesięcy. Poza zobowiązaniami alimentacyjnymi i odszkodowawczymi, niespłacone w ramach planu spłaty zobowiązania podlegają umorzeniu. Najbardziej korzystne dla wnioskującego/-ej o ogłoszenie upadłości konsumenckiej jest nieposiadanie jakiegokolwiek majątku. W tej sytuacji sąd nie będzie ustalał planu spłaty, a po ogłoszeniu upadłości umorzy wszystkie – poza wymienionymi wyjątkami – zobowiązania dłużnika.
Zawieszenie postępowań i nienaliczanie odsetek
Po ogłoszeniu upadłości zawieszeniu ulegają wszystkie postępowania toczące się przeciwko dłużnikowi, których wynik może mieć wpływ na stan masy upadłościowej, poza postępowaniami w sprawach alimentacyjnych i odszkodowawczych. Zawieszone zostają także wszystkie postępowania egzekucyjne, które sąd umarza po uprawomocnieniu się postanowienia o ogłoszeniu upadłości. Ogłoszenie upadłości skutkuje także zatrzymaniem naliczania odsetek od wierzytelności nierzeczowych, nieposiadających zabezpieczenia na majątku dłużnika (hipoteka, zastaw). Odsetki od wierzytelności zabezpieczonych rzeczowo mogą jednak zostać zaspokojone wyłącznie ze środków, pochodzących ze zbycia tych rzeczy.
Mieszkanie dla dłużnika
Do masy upadłościowej wchodzi – poza ustalonymi wyłączeniami – cały majątek dłużnika, w tym nieruchomość (dom, mieszkanie) będąca jego własnością. Ustawodawca, mając na uwadze aspekt społeczny upadłości dłużnika, w szczególności zaś uwzględniając potrzeby mieszkaniowe jego rodziny, ustalił zasady, zapobiegające pozostawieniu dłużnika bez dachu nad głową. Z masy upadłościowej zostają wydzielone środki przeznaczone na wynajem mieszkania o przeciętnym standardzie dla dłużnika i jego rodziny, według cen na lokalnym rynku. Środki te muszą wystarczyć na minimum 12, a maksimum na 24 miesiące.
Ugoda z wierzycielami
Ugoda, korzystna z punktu widzenia dłużnika, może zostać zawarta jeszcze przed złożeniem przez niego wniosku o ogłoszenie upadłości konsumenckiej. Niektórzy wierzyciele przystają na takie rozwiązanie mając świadomość, że w przypadku umorzenia zobowiązań dłużnika nie mają szans na odzyskanie swoich należności. Natomiast po ogłoszeniu upadłości ugoda (układ) znajduje się pod nadzorem sądu, co umacnia pozycję dłużnika. Układ stwarza też dla dłużnika szansę zachowania niektórych składników masy upadłościowej, w tym mieszkania, pod warunkiem umieszczenia w układzie stosownego zapisu i wykonywania tego układu ściśle według ustaleń.
Dodaj komentarz