Nie tylko instytucje finansowe i banki stanowią źródło możliwości zaciągnięcia dodatkowych zasobów pieniężnych. Pożyczek mogą udzielać i udzielają również osoby prywatne. Zazwyczaj jednak, nie kierują się one chęcią zysku, a jedynie chęcią pomocy drugiemu człowiekowi- krewnemu lub znajomemu. Aby dobry uczynek nie stał się jednak przyczyną problemów i stresu dla pożyczkodawcy, powinien on przed przekazaniem pieniędzy, zadbać o dopełnienie pewnych formalności, mimo iż w danej chwili nie dostrzega takiej konieczności.
Kodeks cywilny a pożyczki
Przepisy dotyczące pożyczek uregulowane zostały w Kodeksie cywilnym. Zgodnie z nim o umowie pożyczki mówi się wówczas, gdy osoba dająca pożyczkę przekazuje osobie biorącej określoną sumę pieniędzy lub jakieś przedmioty, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą kwotę lub taką samą ilość rzeczy o tej samej jakości. W Kodeksie cywilnym znajduje się również zapis dotyczący obowiązku zachowania formy dokumentowej, jeżeli wartość pożyczki przekracza 1000 zł. Czytamy ponadto, że forma dokumentowa jest zachowana, jeśli dojdzie do złożenia oświadczenia woli w postaci dokumentu i możliwe będzie ustalenie kto owe oświadczenie składał.
Czym jest forma dokumentowa
W sytuacji o której mowa, dokumentem jest nośnik informacji, który daje możliwość zapoznania się z umieszczoną na nim treścią (art. 773 KC). Brakuje dokładnego wskazania, co jest rzeczonym nośnikiem. Formę dokumentową mogą stanowić np. SMS-y, e-maile lub nawet nagrania audiowizualne oraz dźwiękowe. Zachowanie formy dokumentowej, nie wymaga własnoręcznego podpisu stron.
Jak to było w przeszłości
Forma dokumentowa jest stosunkowo nową formą czynności prawnych. Próg 1000 zł, powyżej którego, przy pożyczaniu pieniędzy wymaga się jej zachowania to także wprowadzona przeszło 2 lata temu zmiana. Przed nowelizacją Kodeksu cywilnego, która zaczęła obowiązywać od dnia 8 września 2016 r., każdą umowę pożyczki na kwotę przekraczającą 500 zł należało zawrzeć w formie pisemnej, co wiązało się z koniecznością złożenia na dokumencie podpisów.
Co zrobić, jeżeli pożyczkobiorca uchyla się od spłaty pożyczki
Wymogi dotyczące zachowania formy dokumentowej podczas udzielenia pożyczki są niezwykle istotne głównie dla celów dowodowych. Oczywiście brak formy dokumentowej nie oznacza, że umowa pożyczki jest nieważna, ale w sądzie pożyczkodawcy trudno będzie udowodnić, że w ogóle doszło do jej zawarcia, jeżeli nie przedstawi na to dowodów na nośniku informacji. Osoba udzielająca pożyczki nie może powoływać się bowiem na zeznania świadków i domagać się przesłuchania stron w przypadku, kiedy nie dochowała obowiązku co do formy.
Jeśli pożyczkobiorca odmawia zwrotu pożyczonych pieniędzy lub unika kontaktu oraz prośby o uregulowanie wierzytelności warto rozpocząć formalne starania o odzyskanie pożyczonej komuś kwoty. W pierwszej kolejności należy wysłać do dłużnika przedsądowe wezwanie do zapłaty, w którym zostanie podany m.in. termin zwrotu pożyczonych pieniędzy oraz numer konta, na które powinny zostać one przelane. Wezwanie zaleca się przesłać za tzw. potwierdzeniem odbioru. Dzięki temu nadawca otrzyma informację, kto i kiedy odebrał pismo. Jeżeli termin wskazany w wezwaniu do zapłaty minął, a pożyczka nie została zwrócona, kolejny krok w walce o odzyskanie pieniędzy to skierowanie pozwu o nakaz zapłaty. Warto zwrócić uwagę, że pomimo tego, iż aktualnie przepisy nie nakładają na strony umowy pożyczki zawierania jej w formie pisemnej, a jedynie przy kwocie przekraczającej 1000 zł zachowania formy dokumentowej to forma pisemna wydaje się nadal tą najbezpieczniejszą.
Dodaj komentarz