Powodzenie restrukturyzacji przedsiębiorstwa w wysokim stopniu zależy od właściwego przygotowania się do działań restrukturyzacyjnych. Jednym z elementów przygotowań jest odpowiednio sporządzony wstępny plan restrukturyzacyjny. Jest to istotny dokument, w dużej mierze warunkujący rozpoczęcie postępowania.
Istota i cel wstępnego planu restrukturyzacyjnego
Wstępny plan restrukturyzacyjny stanowi załącznik do wniosku o otwarcie postępowań restrukturyzacyjnych.
Zgodnie z ustawą Prawo restrukturyzacyjne:
Art. 227. 1. Wniosek o otwarcie przyspieszonego postępowania układowego powinien zawierać:
2) propozycje układowe wraz ze wstępnym planem restrukturyzacyjnym oraz odpisami propozycji układowych w liczbie wystarczającej do doręczenia wszystkim wierzycielom;
Art. 265. O ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej, wniosek o otwarcie postępowania układowego powinien odpowiadać wymogom formalnym określonym w art. 227 ust. 1 pkt 1−3 i pkt 6−10 oraz ust. 2 i 3.
Art. 284. 1. Wniosek o otwarcie postępowania sanacyjnego powinien zawierać:
3) wstępny plan restrukturyzacyjny wraz z uzasadnieniem wskazującym, że jego wdrożenie przywróci dłużnikowi zdolność do wykonywania zobowiązań;
Wstępny plan restrukturyzacyjny nie jest wymagany do wniosku o zatwierdzenie układu, bowiem restrukturyzację przeprowadza dłużnik samodzielnie, sąd jedynie zatwierdza układ zawarty z wierzycielami. Nie wymaga się także wstępnego planu restrukturyzacyjnego w sytuacji, kiedy wniosek o otwarcie postępowania sanacyjnego składa wierzyciel.
Wstępny plan restrukturyzacyjny jest dokumentem dołączanym do wniosku restrukturyzacyjnego, musi więc stanowić merytoryczne uzasadnienie konieczności wszczęcia i przeprowadzenia restrukturyzacji.
Struktura wstępnego planu restrukturyzacyjnego
Zgodnie z ustawą Prawo restrukturyzacyjne:
Art. 9. Wstępny plan restrukturyzacyjny
Wstępny plan restrukturyzacyjny zawiera co najmniej:
1) analizę przyczyn trudnej sytuacji ekonomicznej dłużnika;
2) wstępny opis i przegląd planowanych środków restrukturyzacyjnych i
związanych z nimi kosztów;
3) wstępny harmonogram wdrożenia środków restrukturyzacyjnych.
Punkt 1 powinien zawierać informacje na temat czynników, jakie skutkowały problemami z płynnością finansową przedsiębiorstwa. Należy również wymienić środki, jakie zostały podjęte dla przywrócenia tej płynności i podać przyczyny ich bezskuteczności, co będzie uzasadnieniem konieczności przeprowadzenia postępowania restrukturyzacyjnego. W tym punkcie planu konieczne jest też wykazanie, że restrukturyzacja nie spowoduje pokrzywdzenia wierzycieli; jest to niezbędne, aby sąd mógł wydać postanowienie o wszczęciu postępowania restrukturyzacyjnego. W punkcie 2 dłużnik wskazuje swoje plany i oczekiwania odnośnie metod restrukturyzacji. Są one uzależnione od szeregu czynników, m.in. od branży, profilu działalności przedsiębiorstwa oraz rodzaju postępowania restrukturyzacyjnego, o wszczęcie którego wystąpił dłużnik. Oczekiwane rozwiązania mogą dotyczyć każdego aspektu działalności firmy, muszą jednak merytorycznie odpowiadać problemom, wymienionym w punkcie 1. Np. jeżeli nie wskazano, że przyczyną utraty płynności finansowej jest nadmierne zatrudnienie, wówczas w punkcie 2 nie można podać redukcji zatrudnienia jako środka zaradczego. Zawsze można natomiast wymienić działania, zmierzające do dostosowania funkcjonowania przedsiębiorstwa do aktualnej koniunktury, akcji podejmowanych przez konkurencję, zmian w sposobie zarządzania, itp., ponieważ skuteczność restrukturyzacji zależna jest od dokładnego rozpoznania uwarunkowań rynkowych.
Punkt 3 to kolejność, w jakiej przewiduje się wdrażanie poszczególnych środków restrukturyzacyjnych. Harmonogram zależy głównie od rodzaju postępowania restrukturyzacyjnego. Zazwyczaj najbardziej rozbudowany będzie w postępowaniu sanacyjnym, gdyż występuje tu możliwość przesunięcia głosowania nad przyjęciem układu nawet o rok. W przyspieszonym postępowaniu układowym oraz w postępowaniu układowym harmonogram przeważnie jest (mimo że nie ma ścisłego wymogu) powiązany z kalendarzem postępowania restrukturyzacyjnego i przyjęcia układu. W każdym przypadku musi uwzględniać rzeczywisty czas, niezbędny do przeprowadzenia restrukturyzacji przedsiębiorstwa.
Z powyższego wynika, że przygotowanie wstępnego planu restrukturyzacyjnego nie jest sprawą łatwą, a jego odpowiednie sporządzenie warunkuje uznanie zasadności wszczęcia postępowania restrukturyzacyjnego przez sąd. Dlatego warto zlecić przygotowanie planu profesjonalnemu doradcy restrukturyzacyjnemu.
Dodaj komentarz