Postępowanie sanacyjne jest jednym z czterech postępowań restrukturyzacyjnych, które mają pomóc przedsiębiorcom w poprawieniu sytuacji finansowej ich firmy przy jednoczesnym zawarciu porozumienia z wierzycielami. W postępowaniu restrukturyzacyjnym może wziąć udział dłużnik niewypłacalny lub zagrożony niewypłacalnością tj. taki, którego sytuacja finansowa wskazuje na to, że wkrótce stanie się niewypłacalny. Postępowanie sanacyjne wyróżnia to, że ustawodawca przewidział większy niż przy innego typu postępowaniach restrukturyzacyjnych zakres działań mających na celu wyprowadzenie przedsiębiorstwa ze stanu niewypłacalności.
Postępowanie sanacyjne rozpoczyna się od złożenia wniosku restrukturyzacyjnego, czyli wniosku o otwarcie postępowania restrukturyzacyjnego i wniosku o zatwierdzenie układu przyjętego w postępowaniu o zatwierdzenie układu. Wniosek o wszczęcie postępowania sanacyjnego wobec osoby prawnej (zarejestrowanej w Krajowym Rejestrze Sądowym) może zgłosić także kurator ustanowiony na podstawie art. 26 ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym i wierzyciel osobisty niewypłacalnego dłużnika. Rozpatrywaniem spraw w postępowaniu sanacyjnym zajmują się sądy restrukturyzacyjne. Sądem restrukturyzacyjnym jest sąd rejonowy- sąd gospodarczy. Wniosek o wszczęcie postępowania sanacyjnego należy złożyć do właściwego dla głównego ośrodka podstawowej działalności dłużnika sądu. W ciągu dwóch tygodni od dnia złożenia wniosku o postępowanie sanacyjne, sąd na posiedzeniu niejawnym powinien go rozpoznać. Jeżeli jednak konieczne jest wyznaczenie rozprawy, czas na rozpoznanie wniosku wynosi sześć tygodni. Po tym jak wniosek zostanie uwzględniony, sąd obiera dłużnikowi zarząd własny i wyznacza sędziego-komisarza i zarządcę. W przypadku oddalenia wniosku o otwarcie postępowania sanacyjnego, dłużnikowi przysługuje prawo do złożenia zażalenia na postanowienie wydane przez sąd. W czasie 30 dni od rozpoczęcia postępowania sanacyjnego zarządca zobowiązany jest złożyć sędziemu komisarzowi wstępny plan restrukturyzacyjny. Ponadto zgodnie z art. 313 ust.2 Prawa restrukturyzacyjnego: „W uzasadnionych przypadkach termin do złożenia planu restrukturyzacyjnego może zostać przedłużony przez sędziego-komisarza do trzech miesięcy”. Plan ten zarządca przygotowuje w porozumieniu z dłużnikiem, a jego częścią jest wyjaśnienie, jak wprowadzenie w życie założeń planu wpłynie na odzyskanie przez dłużnika płynności finansowej. W tym okresie zarządca również składa spis wierzytelności oraz spis masy sanacyjnej. Masę sanacyjną stanowi mienie konieczne do prowadzenia przedsiębiorstwa oraz mienie należące do dłużnika. Dłużnik zobowiązany jest przekazać zarządcy swój majątek oraz dokumenty, w tym korespondencję, dotyczące prowadzonej działalności i majątku. Dłużnik ma także obowiązek udzielania informacji dotyczących swojego majątku, sędziemu-komisarzowi i zarządcy. Rozpoczęcie postępowania sanacyjnego skutkuje tym, że wszelkie udzielone przez dłużnika pełnomocnictwa wygasają. Od tej chwili pełnomocnictw może udzielać jedynie zarządca. I to zarządca staje się jedyną osobą, z którą można załatwiać sprawy dotyczące przedsiębiorstwa, gdyż dłużnik po otwarciu postępowania sanacyjnego traci uprawnienia do samodzielnego podejmowania decyzji, związanych z przedsiębiorstwem. Uruchomienie postępowania sanacyjnego wiąże się ze wstrzymaniem postępowań egzekucyjnych wobec dłużnika i dotyczy ono wierzytelności sprzed wszczęcia postępowania sanacyjnego, jak i tych, wynikających z umów, zawartych z zarządcą.
Dodaj komentarz