Zgodnie z obowiązującą od 2016 r. ustawą – Prawo Restrukturyzacyjne, organy administracji państwowej są zobowiązane do udzielenia odpowiedniej pomocy przedsiębiorcom borykającymi się z problemami finansowymi. Dzięki temu jego firma będzie mogła utrzymać się na rynku. Jest to po prostu dużo bardziej opłacalne dla budżetu państwa niż szybka likwidacja nierentownego przedsiębiorstwa, chociażby ze względu na wpływy podatkowe.
Nowa regulacja prawna w kwestii restrukturyzacji przedsiębiorstw umożliwia niewypłacalnym dłużnikom umorzenie wszelkich toczących się przeciwko nim egzekucji. Zanim nowelizacja Prawa Restrukturyzacyjnego weszła w życie, dłużnik miał prawo składać do sędziego wniosek o zawieszenie egzekucji. Wcześniejsze przepisy nie spełniały swojej funkcji, bowiem część egzekucji było zawieszane, a część nie. Skutkowało to nie zrealizowaniem celu restrukturyzacji, czyli utrzymaniem się danej firmy na powierzchni.
Co więcej, od momentu otwarcia postępowania restrukturyzacyjnego dłużnicy nie powinni spłacać żadnych zaległych zobowiązań finansowych prowadzonego przedsiębiorstwa. Mogą jedynie ponosić koszty związane z funkcjonowaniem zarządzanego przez nich podmiotu, a więc rachunki np. za energię elektryczną, wynagrodzenia pracowników lub koszty niezbędne do utrzymania funkcjonowania przedsiębiorstwa, w tym m.in. produkcji. Ten stan może trwać aż do momenty zawarcia układu, czyli dogadania się z wierzycielami.
Prawo Restrukturyzacyjne przewiduje cztery główne rodzaje postępowań; postępowanie o zatwierdzeniu układu, przyspieszone postępowanie układowe, postępowanie układowe oraz postępowanie sanacyjne.
Darowizna w restrukturyzacji
Po otwarciu postępowania restrukturyzacyjnego, majątek objęty restrukturyzacją jest chroniony przed działaniami dłużnika, które mogłyby pokrzywdzić wierzycieli. Co jednak z czynnościami, które dłużnik podjął przed otwarciem postępowania?
Ustawodawca przewidział co do nich środki, które mogą doprowadzić do odwrócenia skutków niewłaściwego zachowania. Bezskuteczne w stosunku do masy sanacyjnej są czynności, dokonane w ciągu roku przed dniem złożenia wniosku o otwarcie postępowania sanacyjnego (nieodpłatne albo odpłatne), za pośrednictwem których dłużnik rozporządził swoim majątkiem, jeżeli wartość jego świadczenia przewyższa w istotnym stopniu wartość świadczenia otrzymanego. Bezskuteczna może być także darowizna albo sprzedaż za tak zwaną symboliczną złotówkę. W takiej sytuacji, druga strona takiej czynności musi zwrócić to, co wskutek niej ubyło z majątku dłużnika lub do niego nie weszło. Jeżeli przekazanie w naturze jest niemożliwe, należy przekazać równowartość owej rzeczy w odpowiedniej kwocie pieniędzy.
Dodaj komentarz