Postępowanie restrukturyzacyjne prowadzi się wobec dłużników niewypłacalnych lub zagrożonych niewypłacalnością. W zależności od tego jak wysoce skomplikowana jest sytuacja przedsiębiorstwa i z jak dużym zadłużeniem się ono boryka, dokonuje się wyboru jednego z czterech postępowań, którego przeprowadzenie ma uchronić dłużnika przed koniecznością ogłoszenia upadłości. Możliwe jest to m.in. ze względu na zawarcie układu z wierzycielami. W art. 67 Prawa restrukturyzacyjnego czytamy, że w postępowaniu restrukturyzacyjnym dłużnik sprawuje zarząd własny swoim majątkiem, chyba że został ustanowiony zarządca.
Dłużnik w postępowaniu o zatwierdzenie układu
Postępowanie o zatwierdzenie układu jest najmniej sformalizowanym postępowaniem restrukturyzacyjnym. W postępowaniu tym dłużnik w zasadzie działa samodzielnie. Profesjonalny nadzorca układu jest dla dłużnika doradcą i czuwa nad prawidłowym przebiegiem procedury zbierania głosów układowych. Rola sądu natomiast zawęża się zazwyczaj do zatwierdzenia układu po tym jak dłużnik samodzielnie zebrał potrzebne głosy. W postępowaniu tym nadzorca nie jest powoływany przez sąd lecz na mocy umowy zawartej między dłużnikiem a tym nadzorcą. Postępowanie o zatwierdzanie układu, co naszym zdaniem wymaga podkreślenia, nie przewiduje ograniczeń w kwestii prowadzenia egzekucji. Nie wywiera także wpływu na majątek dłużnika, który nadal samodzielnie nim zarządza.
Dłużnik w przyspieszonym postępowaniu układowym i postępowaniu układowym
Z dniem otwarcia przyspieszonego postępowania układowego mienie służące do prowadzenia przedsiębiorstwa oraz mienie należące do dłużnika staje się masą układową. Również w postępowaniu układowym majątek dłużnika zostaje uznany za masę układową. W obu tych postępowaniach sąd powołuje nadzorcę sądowego., który może dokonywać czynności zwykłego zarządu. Jeżeli dłużnik chciałby dokonać czynności wychodzących poza zarząd zwykły, wymagana jest zgoda nadzorcy sądowego, chyba że konieczne jest zezwolenie rady wierzycieli. Zgoda taka może zostać udzielona także w czasie trzydziestu dniu po dokonaniu danej czynności.
Dłużnik w postępowaniu sanacyjnym
W przypadku otwarcia postępowania sanacyjnego sąd odbiera zarząd własny dłużnikowi i wyznacza zarządcę. Z ustawy wynika także, że zarządca niezwłocznie obejmuje zarząd masą sanacyjną. W wyjątkowych sytuacjach, jeżeli skuteczne przeprowadzenie postępowania sanacyjnego wymaga osobistego udziału dłużnika lub jego reprezentantów i dają oni gwarancję należytego sprawowania zarządu, zgodnie z przepisami prawa restrukturyzacyjnego, sąd może zezwolić dłużnikowi na wykonanie zarządu nad całością lub częścią przedsiębiorstwa z zakresie, który nie przekroczy granic zarządu zwykłego. W toku postępowania sanacyjnego zarządca może udzielić dłużnikowi prokury a tym samym przekazać uprawnienia do prowadzenia spraw przedsiębiorstwa również przekraczających zakres czynności zwykłych.
Zarząd własny niepodlegający ograniczeniom dotyczy jedynie dłużników biorących udział w postępowaniu o zatwierdzenie układu. W pozostałych trzech postępowaniach, dłużnik ma prawo jedynie do zarządu zwykłego. Trudno jednoznacznie wskazać, które czynności będą przyjmowane za zwykły zarząd. Jedną z metod określających zakres zarządu jest ustalenie kwoty czynności zarządu zwykłego. Czynności o wartości przewyższającej ten próg będą traktowane jako przekraczające zakres zarządu zwykłego. Innym sposobem określenia zakresu czynności jest stworzenie przez nadzorcę sądowego lub zarządcę katalogu czynności zwykłego zarządu i takich które go przekraczają. Należy pamiętać, że czynności prawne jakich dokona dłużnik dotyczące mienia wobec którego utracił prawo zarządu, są nieważne.
Dodaj komentarz