Ustawa z dnia 15 maja 2015 roku Prawo restrukturyzacyjne (Dz.U.2019.0.243 t.j.)nie umożliwiała zrestrukturyzowania gospodarstwa rolnego. W 2018 roku zaszły w polskim prawie zmiany, które otworzyły rolnikom drogę do restrukturyzacji. Ustawa z 9 listopada 2018 roku o restrukturyzacji zadłużenia podmiotów prowadzących gospodarstwa rolne (Dz. U. z 2019 r. poz. 33) została podpisana przez prezydenta 13 listopada 2018 roku. Ustawa ta, która weszła w życie 8 lutego 2019 roku, stanowi kolejny element wsparcia dla producentów rolnych (podmiotów prowadzących gospodarstwo rolne), którzy zmagają się z zadłużeniem. Odtąd podmiot prowadzący gospodarstwo rolne ma możliwość ubiegania się o restrukturyzację zadłużenia przez Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa.
Podmiot prowadzący gospodarstwo rolne – charakterystyka
Zgodnie z ustawą z restrukturyzacji może skorzystać podmiot prowadzący gospodarstwo rolne, który jest osobą fizyczną, osobą prawną albo jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, której ustawa przyznaje zdolność prawną. Właściciel przedsiębiorstwa rolnego, który chciałby skorzystać z restrukturyzacji, musi ponadto mieszkać na terenie Polski lub powinien posiadać tutaj swoją siedzibę. Co więcej: podmiot ten co najmniej od 3 lat musi prowadzić działalność rolniczą w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym. I w końcu – by móc przeprowadzić restrukturyzację gospodarstwa rolnego, przedsiębiorca powinien być niewypłacalny lub zagrożony niewypłacalnością. Jednocześnie ustawodawca zaznacza, że przepisów wynikających z powyższej ustawy nie można zastosować wobec podmiotu prowadzącego gospodarstwo rolne znajdującego się w likwidacji lub w upadłości oraz wobec tego, względem którego toczy się już postępowanie restrukturyzacyjne na podstawie przepisów ustawy z dnia 15 maja 2015 r. – Prawo restrukturyzacyjne.
Niewypłacalność vs. zagrożenie niewypłacalnością
Wyjaśnijmy teraz pojęcia niewypłacalności i zagrożenia niewypłacalnością, które stanowią podstawowe wrunki przeprowadzenia restrukturyzacji. W rozumieniu przepisów ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe (Dz. U. z 2017 r.) nieywpłacalność (przedsiębiorcy) to stan, w którym dłużnik nie ma zdolności do finansowania wymagalnych zobowiązań. Utrata zdolności oznacza brak pieniędzy, które wystarczyłyby na pokrycie bieżących płatności. Z niewypłacalnością mamy do czynienia wtedy, gdy dłużnik utracił zdolność do wykonywania wymagalnych zobowiązań pieniężnych i opóźnienie w spłacie przekracza trzy miesiące. W przypadku, gdy dłużnikiem jest osoba prawna (np. spółka z o.o.) albo jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej (np. spółka jawna), niewypłacalność następuje wtedy, gdy wysokość zobowiązań pieniężnych przekracza wartość posiadanego majątku, a stan ten utrzymuje się przez okres co najmniej dwudziestu czterech miesięcy.
Zagrożenie niewypłacalnością zostało zdefiniowane w Prawie restrukturyzacyjnym. Przez dłużnika zagrożonego niewypłacalnością należy rozumieć dłużnika, którego sytuacja ekonomiczna wskazuje, że w niedługim czasie może stać się niewypłacalny. Można przyjąć, że dłużnik jest zagrożony niewypłacalnością, jeżeli pomimo wykonywania przez niego zobowiązań i posiadania zdolności do ich wykonywania, zgodnie z rozsądną i obiektywną oceną jego sytuacji ekonomicznej, należy przewidywać, że w niedługim czasie stanie się niewypłacalny.
Formy pomocy dla przedsiębiorców rolnych
Ustawa wprowadza możliwość restrukturyzacji zadłużenia w postaci następujących form pomocy:
- udzielania przez Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (ARiMR) dopłat do oprocentowania przyznawanych przez banki kredytów restrukturyzacyjnych;
- udzielania przez ARiMR pożyczek;
- udzielania przez Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa (KOWR) gwarancji spłaty zaciągniętego w banku kredytu restrukturyzacyjnego;
- przejęcia długu przez KOWR w zamian za przeniesienie własności całości lub części nieruchomości rolnej zadłużonego podmiotu prowadzącego gospodarstwo rolne do Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa.
Pierwsze trzy formy wsparcia dla przedsiębiorców rolnych będą uzależnione od przedstawienia przez wnioskodawcę, tj. podmiot prowadzący gospodarstwo rolne, planu restrukturyzacji gospodarstwa rolnego zaakceptowanego przez dyrektora wojewódzkiego ośrodka doradztwa rolniczego właściwego ze względu na miejsce zamieszkania lub siedzibę wnioskodawcy.
Plan restrukturyzacji
Przedsiębiorca rolny chcący skorzystać z pomocy publicznej jest zobowiązany do stworzenia i przedstawienia odpowiednim osobom planu restrukturyzacyjnego. Taki plan zawiera:
1) opis sytuacji gospodarstwa rolnego przed uzyskaniem pomocy publicznej oraz opis przewidywanej sytuacji gospodarstwa rolnego po jej uzyskaniu;
2) analizę i ocenę stanu ekonomiczno-finansowego podmiotu prowadzącego gospodarstwo rolne;
3) opis działań, które będą podejmowane w celu przywrócenia podmiotowi prowadzącemu gospodarstwo rolne zdolności do pokrywania kosztów prowadzonej działalności rolniczej oraz spłaty zobowiązań finansowych;
4) wskazanie źródeł finansowania działań oraz prognozę efektów ekonomiczno-finansowych ich wdrożenia;
5) harmonogram wdrożenia działań oraz ostateczny termin wdrożenia planu restrukturyzacji;
6) wskazanie okresu restrukturyzacji, w którym nastąpi przywrócenie podmiotowi prowadzącemu gospodarstwo rolne zdolności do pokrywania kosztów prowadzonej działalności rolniczej oraz spłaty zobowiązań finansowych;
7) datę sporządzenia planu restrukturyzacji oraz podpis osoby sporządzającej plan restrukturyzacji i podmiotu prowadzącego gospodarstwo rolne.
Dodaj komentarz