Upadłość konsumencka daje możliwość oddłużenia. Jest to prawo, z którego może skorzystać każdy dłużnik będący osobą fizyczną. Postępowanie upadłościowe wiąże się w dużej mierze z działalnością syndyka, który m.in. tworzy listę wierzytelności, to jest – spis zadłużeń konsumenta. Czy dłużnik lub wierzyciel może nie zgodzić się z zaproponowanym przez syndyka katalogiem?
Upadłość konsumencka w skrócie
Podstawą do ogłoszenia upadłości jest niewypłacalność, to znaczy brak środków do regularnych spłat zadłużenia. Kolejną niezbędną przesłanką jest fakt, że trudna sytuacja finansowa konsumenta nie wynika bezpośrednio z jego winy, a jest skutkiem na przykład choroby, utraty pracy, śmierci bliskiej osoby, kataklizmu lub działań osób trzecich. W przypadku zaistnienia odpowiednich przesłanek dłużnik powinien przygotować właściwe dokumenty i do sądu upadłościowego złożyć wniosek o upadłość konsumencką. Po przychylnym ustosunkowaniu się przez sąd do wniosku zostaje wszczęte postępowanie upadłościowe, które wiąże się m.in. ze stworzeniem listy wierzytelności i spieniężeniem majątku upadłego. Następnie ustalany jest plan spłaty wierzycieli, po wykonaniu którego umarza się pozostałe zobowiązania upadłego.
Lista wierzytelności
Listą wierzytelności nazywamy dokument, który zawiera zestawienie wierzytelności zgłaszanych przez wierzycieli upadłego sędziemu bądź podlegających uwzględnieniu z urzędu. Jak już wspomniano, lista sporządzana jest przez syndyka. Po upływie terminu do zgłoszenia wierzytelności i sprawdzeniu zgłoszonych wierzytelności syndyk niezwłocznie sporządza listę, nie później niż w terminie dwóch miesięcy od upływu okresu przewidzianego do zgłaszania wierzytelności. Uznanie wierzytelności na liście gwarantuje wierzycielowi możliwość realizacji uprawnień związanych z uczestnictwem w postępowaniu upadłościowym, m. in. prawa do głosowania na zgromadzeniu wierzycieli czy prawa do udziału w podziale funduszów masy upadłości w postępowaniu upadłościowym obejmującym likwidację majątku dłużnika. Każda z wierzytelności znajdujących się na liście zostaje w dokładny sposób opisana. Można znaleźć tam informacje o wysokości wierzytelności czy istnieniu jej zabezpieczenia.
Po sporządzeniu listy wierzytelności syndyk przekazuje ją sędziemu-komisarzowi. Fakt sporządzenia i przekazania listy wierzytelności sędziemu-komisarzowi jest ogłaszany w drodze obwieszczenia i ogłoszenia w Centralnym Rejestrze Restrukturyzacji i Upadłości. Ponadto, każdy zainteresowany może zapoznać się z listą wierzytelności w sekretariacie sądu.
Sprzeciw wobec listy
Zaskarżenie listy wierzytelności to formalny sprzeciw dłużnika lub wierzyciela co do listy wierzytelności stworzonej przez syndyka. Sprzeciw wnosi się w terminie dwóch tygodni od dnia obwieszczenia i ogłoszenia w Centralnym Rejestrze Restrukturyzacji i Upadłości o przekazaniu listy wierzytelności sędziemu-komisarzowi. Sprzeciw ten powinien odpowiadać wymogom pisma procesowego, wskazywać zaskarżoną wierzytelność oraz zawierać wniosek co do uznania albo odmowy uznania wierzytelności wraz z uzasadnieniem i wskazaniem dowodów na jego poparcie. Jeżeli sprzeciw ma formalne braki, został wniesiony po terminie lub nie został opłacony, sędzia-komisarz odrzuci pismo. Sprzeciw jest odpłatny. Opłata za niego wynosi jedną piątą opłaty stosunkowej (opłata stosunkowa = 5% wartości wierzytelności). Zaskarżenie może być oparte tylko na twierdzeniach i zarzutach wskazanych w zgłoszeniu wierzytelności (chyba że ich wcześniejsze zgłoszenie było niemożliwe, a wierzyciel to udowodni).
Ten środek odwoławczy może zostać wykorzystany zarówno przez upadłego, jak i wierzyciela. Dłużnik może zaskarżyć niezgodność listy z jego wnioskiem lub oświadczeniami. Z kolei wierzyciel znajdujący się na liście może zaskarżyć inną wierzytelność, natomiast ten, który na liście się nie pojawił – odmowę uznania jego wierzytelności.
Sprzeciw w sądzie i co dalej?
Sędzia-komisarz, zastępca sędziego-komisarza albo wyznaczony sędzia rozpoznaje sprzeciw na posiedzeniu niejawnym w terminie dwóch miesięcy od jego wniesienia. Jeżeli sędzia-komisarz, zastępca sędziego-komisarza albo wyznaczony sędzia uzna za potrzebne wyznaczenie rozprawy, zawiadamia o niej syndyka, upadłego oraz wierzyciela, który wniósł sprzeciw, a także wierzyciela, którego wierzytelności sprzeciw dotyczy. Niestawienie się tych osób, nawet usprawiedliwione, nie wstrzymuje wydania postanowienia. Na postanowienie w przedmiocie sprzeciwu przysługuje zażalenie: zarówno upadłemu, syndykowi, jak i każdemu z wierzycieli. Po uprawomocnieniu się postanowienia sędziego-komisarza w sprawie sprzeciwu, a w razie jego zaskarżenia, po uprawomocnieniu się postanowienia sądu, sędzia-komisarz dokonuje zmian na liście wierzytelności na podstawie tych postanowień oraz zatwierdza listę wierzytelności.
Uchylenie postanowienia w przedmiocie sprzeciwu i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania jest możliwe tylko w przypadku konieczności przeprowadzenia postępowania dowodowego w całości albo wtedy, gdy przy rozpoznawaniu sprzeciwu doszło do nieważności postępowania, której skutków nie dało się usunąć w postępowaniu zażaleniowym.
Dodaj komentarz