Niewywiązywanie się z obowiązku terminowej zapłaty podatku prowadzi najczęściej do wszczęcia postępowania egzekucyjnego względem dłużnika. Zdarza się także, że przedsiębiorcy stają się niewypłacalni, ponieważ na skutek jakichś szczególnych okoliczności stracili zdolność regulowania wymagalnych zobowiązań, wśród których są również kwoty należne US. Jak ratować się w takiej sytuacji, jak nie dopuścić do egzekucji? Możliwym rozwiązaniem jest złożenie wniosku do Urzędu Skarbowego z prośbą o rozłożenie zadłużenia na raty. Zgodnie z artykułem 67a Ordynacji podatkowej możliwość taką uzasadnia jedynie ważny interes podatnika lub interes publiczny. Oznacza to, że nie w każdej sytuacji można starać się o rozłożenie należności na raty, a jedynie w określonych przypadkach. Decyzję poprzedza złożenie poprawnie sporządzonego wniosku i uzasadnienie go wskazaniem na okoliczności powstania zaległości oraz możliwości spłacania rat.
Kiedy Urząd Skarbowy rozłoży należności na raty?
O wsparcie ze strony Urzędu Skarbowego może starać się podatnik, który nie jest w stanie regulować swoich należności z powodu zaistnienia pewnych określonych sytuacji – utraty pracy, choroby, utraty majątku. Są to zdarzenia losowe, niemożliwe do przewidzenia, które często prowadzą do powstania problemów finansowych, a nawet niewypłacalności, która w konsekwencji może skutkować ogłoszeniem upadłości przedsiębiorcy. Pozytywne rozpatrzenie wniosku o rozłożenie należności na raty można uzasadnić również tzw. interesem społecznym. Jest to pojęcie trudne do konkretnego zdefiniowania, jednak można przez nie rozumieć takie postępowanie, które świadczy o respektowaniu wartości istotnych i wspólnych dla całego społeczeństwa. Mowa o sprawiedliwości, poczuciu bezpieczeństwa, a także zaufaniu obywateli do poszczególnych organów władzy. Każdy wniosek rozpatrywany jest indywidualnie, a pod uwagę brana jest sytuacja dłużnika, a także wielkość zadłużenia. Istotna jest także poprawność złożonego wniosku, przedstawione uzasadnienie, powołanie się na własny ważny interes lub interes społeczny.
Jak powinien wyglądać wniosek o rozłożenie należności na raty?
Poprawnie sporządzony wniosek musi spełniać szereg wymogów formalnych – zawierać podpis podatnika, jego dane, a także powód powstania zaległości oraz propozycję rozłożenia długu na raty. Wnioskodawca winien zaproponować ilość rat – organ podatkowy albo przychyli się do propozycji, albo zasugeruje inny harmonogram spłat. Przed wydaniem ostatecznej decyzji zostaje przeprowadzona dokładna analiza sytuacji dłużnika, a także jego możliwości finansowych. Na podstawie uzyskanych informacji, organ podatkowy wydaje decyzję, czy należności mogą zostać rozłożone na raty, a także jaka będzie ich ilość i wysokość. Ustalając liczbę rat decydent musi wziąć pod uwagę realne możliwości zrealizowania spłat przez podatnika.
Co może osiągnąć podatnik składając wniosek?
Zaległości w spłacie podatku wraz z odsetkami mogą zostać rozłożone na raty, ale można ubiegać się o odroczenie terminu płatności podatku, składając stosowny wniosek. Podobnie z aktualną kwotą podatku – tu również można starać się o rozłożenie na raty lub odroczenie terminu płatności. Innym rozwiązaniem jest złożenie wniosku o umorzenie zaległości w podatkach (w całości lub częściowo), a także umorzenie opłaty prolongacyjnej i odsetek za zwłokę w spłacie. Od decyzji urzędu można się także odwołać do izby skarbowej, a następnie do wojewódzkiego sądu administracyjnego. Odmowna decyzja nie oznacza także, że nie można po jakimś czasie złożyć wniosku raz jeszcze.
Dodaj komentarz