W myśl ustawy Prawo upadłościowe, postępowanie upadłościowe wobec osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, czyli konsumentów, należy prowadzić tak, aby zaspokoić roszczenia wierzycieli w jak najwyższym stopniu, a jeżeli to możliwe- doprowadzić do umorzenia zobowiązań upadłego, niewykonanych w postępowaniu upadłościowym. Konsumenckie postępowanie upadłościowe wydaje się zatem rozwiązaniem, dzięki któremu zadłużony, nieradzący sobie ze spłatą zobowiązań konsument, ma szansę odzyskać stabilność finansową. Pomimo tego, że ostatnie nowelizacje prawa upadłościowego prowadzą do uproszczenia drogi do uzyskiwania oddłużenia w wyniku upadłości konsumenckiej, to oczywiście nie każdy może się o nią ubiegać. Ograniczenia wynikają zarówno z bieżącego położenia w jakim znajduje się dłużnik, jak i z wydarzeń mających miejsce w przeszłości.
Niewypłacalność
O ogłoszenie upadłości konsumenckiej może starać się jedynie dłużnik niewypłacalny. Niewypłacalności nie należy, co podkreślamy, mylić z przejściowymi kłopotami finansowymi. Dłużnik-konsument jest niewypłacalny, kiedy utracił zdolność do wypełniania własnych wymagalnych zobowiązań pieniężnych. Utrata zdolności do regulowania wspomnianych zobowiązań ma miejsce wówczas, gdy opóźnienie w zapłacie przekracza trzy miesiące. Oprócz tego, że niemożność do wykonywania spłat musi mieć charter stały, to powstała niewypłacalność nie może być wynikiem celowego działania dłużnika lub jego rażących zaniedbań.
Konsument czy przedsiębiorca
Wniosku o przystąpienie do konsumenckiego postępowania upadłościowego nie może złożyć osoba fizyczna, która jest przedsiębiorcą, tj. taka, która prowadzi działalność gospodarczą. Nie ma tu znaczenia czy działalność gospodarcza jest zarejestrowana w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, czy przedsiębiorca wykonuje działalność gospodarczą nie dopełniwszy obowiązku wpisu do CEIDG. W tej kwestii brane są pod uwagę rzeczywiste poczynania dłużnika. Warto pamiętać, że na następny dzień po wykreśleniu z CEIDG były już przedsiębiorca, jeżeli nie ma innych przeciwwskazań, może złożyć wniosek o upadłość konsumencką. Takiej możliwości nie ma natomiast przedsiębiorca, który jedynie zawiesił prowadzenie firmy. Funkcjonowanie „zawieszonej firmy” można wznowić bez dodatkowych formalności. Zawieszenie działalności gospodarczej nie jest zatem równoznaczne z jej zakończeniem. Z upadłości konsumenckiej nie mogą także skorzystać wspólnicy osobowych spółek handlowych (jawnych i partnerskich), którzy całym swoim majątkiem odpowiadają za długi spółki, jak również komplementariusze w spółkach komandytowych i komandytowo-akcyjnych. Oni bowiem także odpowiadają wobec wierzycieli spółki osobiście. Podstawowych wymagań uprawniających do ubiegania się o upadłość konsumencką nie spełniają ci rolnicy, którzy poza prowadzeniem gospodarstwa rolnego, prowadzą dodatkowo inną działalność gospodarczą lub zawodową.
Przeszłość dłużnika
Z oddaleniem wniosku o ogłoszenie upadłości konsumenckiej powinien liczyć się dłużnik w stosunku, do którego w okresie dziesięciu lat przed dniem złożenia wniosku umorzono postępowanie upadłościowe z innych przyczyn niż na wniosek samego dłużnika oraz taki który:
-nie wywiązał się z obowiązków określonych w ustanowionym planie spłaty wierzycieli;
-będąc przedsiębiorcą, nie złożył w ustawowym terminie wniosku o upadłość gospodarczą;
-dopuścił się czynności prawnej, która prawomocnie została uznana za czynność dokonaną z pokrzywdzeniem wierzycieli;
-brał udział w postępowaniu upadłościowym w wyniku, którego umorzono mu całość lub część zobowiązań. Sąd nie oddali wniosku pomimo zaistnienia wymienionych przesłanek, jeżeli przeprowadzenie postępowania będzie uzasadnione względami słuszności lub humanitarnymi.
Zachęcamy, aby przed złożeniem wniosku o upadłość konsumencką zweryfikować swój status prawny oraz przeanalizować ewentualny udział w postępowaniu upadłościowym w czasie ostatnich dziesięciu lat.
Dodaj komentarz