Wszystko o postępowaniu sanacyjnym

Procedura dotycząca postępowania sanacyjnego została określona w ustawie z dnia 15 maja 2015 r. prawo restrukturyzacyjne (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 243 ze zm.)

PROCEDURA zawiera szereg regulacji dotyczących postępowań naprawczych, z których mogą skorzystać niewypłacalni dłużnicy oraz tacy, którzy są zagrożeni niewypłacalnością.

Postępowania restrukturyzacyjne przeprowadza się wtedy, gdy dłużnik zawrze układ z wierzycielami.     W ten sposób można uniknąć konieczności ogłoszenia upadłości.

 Jak to  zrobić? Restrukturyzację można przeprowadzić w:

• postępowaniu o zatwierdzenie układu,
• przyspieszonym postępowaniu układowym,
• postępowaniu układowym,
• postępowaniu sanacyjnym.

DZIAŁANIA SANACYJNE, to czynności, które prowadzą dłużnika do:

– polepszenia sytuacji ekonomicznej

– przywrócenia mu możliwość wypełniania swoich zobowiązań pieniężnych

– ochrony przed egzekucją.

Postępowanie sanacyjne daje dłużnikowi możliwość przeprowadzenia działań sanacyjnych i zawarcia układu po tym, jak zostanie sporządzony i zatwierdzony spis wierzytelności.

Celem tego postepowania jest restrukturyzacja zadłużonego przedsiębiorstwa i odbudowanie jego pozycji na rynku do tego stopnia, aby było w stanie zarabiać i spłacać swoje długi. Jeżeli złożenie wniosku restrukturyzacyjnego zbiegnie się ze złożeniem wniosku o ogłoszenie upadłości, to w pierwszej kolejności rozpatrzony zostaje wniosek restrukturyzacyjny.

Jednakże samo złożenie wniosku restrukturyzacyjnego nie daje gwarancji jego uwzględnienia.

Dlaczego po analizie sytuacji dłużnika może dojść do oddalenia wniosku?

• przyczyną takiego stanu może być stwierdzenie, że postępowanie doprowadzi do pokrzywdzenia wierzycieli.
• brak wykazania przez dłużnika zdolności do pokrycia kosztów postępowania i zobowiązań, które powstaną po jego otwarciu.
• sąd może zażądać od dłużnika zaliczki na wydatki postępowania o otwarcie postępowania sanacyjnego (w przypadku niespełnienia żądania sąd może odstąpić od tej czynności) oraz zaliczki  na wynagrodzenie tymczasowego nadzorcy sądowego lub tymczasowego zarządcy (w przypadku braku zaliczki, sąd może postępowanie umorzyć).

POSTĘPOWANIE SANACYJNE = zawieszenie postępowań egzekucyjnych.

TZN. –  jeśli przed otwarciem postępowania sanacyjnego zostały wszczęte egzekucje, które dotyczą majątku dłużnika wchodzącego w skład masy sanacyjnej, to po otwarciu wyżej wymienionego postępowania zostają zawieszone.

Toczące się postępowanie sanacyjne, nie zamyka tymczasem wierzycielom możliwości wszczęcia postępowań sądowych, administracyjnych, sądowo-administracyjnych i tych przed sądami polubownymi, których celem jest dochodzenie spłaty zobowiązań podlegających umieszczeniu w spisie wierzytelności.

WYDANIE PRZEZ SĄD POSTANOWIENIA SANACYJNEGO –  to kolejny etap postępowania sanacyjnego, który następuje po uwzględnieniu wniosku.  Z tą chwilą następuje wyznaczenie sędziego – komisarza oraz nadzorcy sądowego.

Jest to także moment odebrania dłużnikowi zarządu własnego nad przedsiębiorstwem, co skutkuje wyznaczeniem zarządcy, a majątek przedsiębiorstwa i mienie należące do dłużnika stają się masą sanacyjną. Dłużnikowi przysługuje prawo do złożenia zażalenia na postanowienie o odmowie otwarcia postępowania sanacyjnego.

Możliwa jest sytuacja, w której sąd zezwala dłużnikowi (lub jego reprezentantom) na wykonywanie zarządu zwykłego jeżeli uzna, że będzie to konieczne do tego, aby postępowanie sanacyjne było skutecznie przeprowadzone. Dłużnik (lub jego reprezentanci) muszą jednak zagwarantować, że będą w sposób należyty zajmować się sprawami firmy.

W tym kontekście należy liczyć się z tym, że sąd może cofnąć wydane zezwolenie, gdy:

• dłużnik nawet nieświadomie naruszył prawo w zakresie sprawowania zarządu, a działanie to doprowadziło lub może doprowadzić w przyszłości do pokrzywdzenia wierzycieli
• jeżeli dłużnik nie stosuje się do wytycznych sędziego-komisarza lub nadzorcy sądowego, a zwłaszcza w momencie, kiedy nie złożył w wyznaczonym terminie zgodnych z prawem propozycji układowych.

Nawet jeśli dłużnik uzyska zezwolenia na zarządzanie przedsiębiorstwem,  musi wypełniać obowiązki związane z toczącym się postępowaniem. Do tych obowiązków należą:

• udzielanie sędziemu-komisarzowi i zarządcy wyjaśnień dotyczących majątku i przedsiębiorstwa, w tym udostępniania ksiąg rachunkowych.
• dłużnik, któremu (po otwarciu postępowania sanacyjnego) nie udzielono zezwolenia na zarządzanie przedsiębiorstwem, musi wskazać i przekazać zarządcy cały swój majątek, a także przekazać dokumenty dotyczące prowadzonej działalności i majątku, np. rozliczenia i dane podatkowe.
• dłużnik jest jednocześnie zobowiązany do udzielania informacji na temat majątku sędziemu-komisarzowi i zarządcy.

Wraz z otwarciem postępowania sanacyjnego prokura i inne pełnomocnictwa udzielone przez dłużnika wygasają. Od tej pory jedynie zarządca ma prawo do udzielania pełnomocnictw.

W ciągu  30 dni od otwarcia postępowania sanacyjnego, zarządca w porozumieniu z dłużnikiem składa na ręce sędziego-komisarza plan restrukturyzacyjny.

W przypadku braku porozumienia:

– zarządca składając plan, dołącza zastrzeżenia dłużnika i wyjaśnienie, dlaczego ich nie uwzględnił w przedstawianym planie.

– w szczególnych przypadkach, sędzia-komisarz czas na złożenie planu restrukturyzacyjnego może przedłużyć do 3 miesięcy.

– po uzyskaniu opinii rady wierzycieli, sędzia-komisarz wydaje postanowienie w przedmiocie zatwierdzenia planu restrukturyzacyjnego. Może on ingerować w ów plan zakazując wdrażania pewnych jego elementów lub nakazując realizację innych, kierując się celem postępowania sanacyjnego i ochroną praw wierzycieli oraz osób trzecich, które nie są uczestnikami postępowania.

Dopiero po zatwierdzeniu planu przez sędziego-komisarza, zarządca przystępuje do jego realizacji.           W czasie trzydziestu dni po otwarciu postępowania sanacyjnego zarządca przygotowuje i przedstawia sędziemu-komisarzowi również spis wierzytelności. Po tym jak zrealizowany zostanie plan restrukturyzacyjny w całości lub w części przewidzianej do wykonania, ale nie później niż w okresie dwunastu miesięcy od dnia otwarcia postępowania sanacyjnego, sędzia-komisarz zwołuje zgromadzenie wierzycieli celem przeprowadzenia głosowania nad układem. Sąd zapoznaje się z ustaleniami zgromadzenia wierzycieli i zatwierdza lub nie, przyjęty układ.

Z dniem uprawomocnienia się postanowienia o zatwierdzeniu układu lub o odmowie zatwierdzenia, kończy się postępowanie restrukturyzacyjne.

Z chwilą zakończenia postępowania lub uprawomocnienia się postanowienia o umorzeniu postępowania, jeżeli tylko zapisy układu nie stanowią inaczej, dłużnik odzyskuje prawo do zarządzania majątkiem. Uprawomocnienie się postanowienia o zatwierdzeniu układu oznacza rozpoczęcie wypełniania ustaleń w nim zawartych.