W toku postępowania upadłościowego może zostać powołany organ, który nazywa się zgromadzeniem wierzycieli. W jego skład wchodzą wierzyciele upadłego i działa on w ich interesie. Należy zaznaczyć, że dla postępowania upadłościowego nie jest to niezbędna instytucja. Jej wpływ na postępowanie zależy od okoliczności faktycznych i prawnych.
W zgromadzeniu wierzycieli mogą brać udział wierzyciele, których wierzytelności zostały uznane oraz wierzyciele dopuszczeni przez sędziego-komisarza na ich własny wniosek.
Sędzia-komisarz może zwołać zgromadzenie wierzycieli wtedy, gdy uzna to za stosowne. Najczęściej jednak dochodzi do tego na wniosek przynajmniej dwóch wierzycieli, mających łącznie nie mniej niż trzecią część ogólnej sumy uznanych wierzytelności oraz w sytuacji, kiedy według przepisów ustawy wymagane jest podjęcie uchwały zgromadzenia. A dzieje się to wówczas, gdy zaistniały sprawy:
- o wyłączenie mienia z masy upadłości;
- orzekania o zmianie składu rady wierzycieli na wniosek wierzycieli;
- zobowiązania wierzycieli do wpłacenia zaliczki na koszty postępowania;
- zawarcia układu;
- zmiany układu.
Przynajmniej na dwa tygodnie przed zwołaniem zgromadzenia sędzia-komisarz powinien wydać obwieszczenie, w którym określi termin, miejsce, temat obrad i sposób głosowania. Co prawda, sędzia-komisarz przewodniczy zgromadzeniu, nie ma on jednak prawa głosu.
Sąd może również zwołać wstępne zgromadzenie wierzycieli w celu podjęcia uchwały co do sposobu prowadzenia postępowania upadłościowego, wyboru rady wierzycieli oraz zawarcia układu. Nie zwołuje się go jednak, jeżeli z okoliczności sprawy wynika, że jego przeprowadzenie pociągałoby za sobą nadmierne koszty oraz gdy suma spornych wierzytelności przekracza 15% ogólnej sumy wierzytelności.