To rodzaj zabezpieczenia rzeczowego. Wierzyciel może obciążyć daną rzecz ruchomą zastawem, dzięki czemu oznaczona wierzytelność będzie zabezpieczona, co oznacza, że wierzyciel ma prawo zaspokoić swoje roszczenia na podstawie obciążonej rzeczy – niezależnie do tego, kto będzie jej właścicielem.
Zastaw może być ustanowiony na mocy prawa (zastaw ustawowy), bywa, że jego istnienie jest uzależnione od zawartych umów (zastaw umowny zwykły czy rejestrowy) czy od decyzji konkretnego organu (zastaw skarbowy).
Najczęściej zastaw ma charakter akcesoryjny w stosunku do zabezpieczonej wierzytelności – co znaczy, że nie może bez niej istnieć (wyjątkiem są wierzytelności przyszłe i warunkowe). W związku z tym przeniesienie wierzytelności pociąga za sobą przeniesienie zastawu. Z kolei przeniesienie wierzytelności bez zastawu, który ją zabezpiecza, będzie skutkowało wygaśnięciem zastawu.