W prawie upadłościowym pojęcie przedsiębiorcy funkcjonuje trochę inaczej – szerzej – niż w powszechnym rozumieniu. Najczęściej przyjmuje się, że przedsiębiorca to ktoś, kto prowadzi własną działalność gospodarczą, a więc zajmuje się zarobkową aktywnością wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, zawodową oraz poszukiwaniem i wydobywaniem kopalin ze złóż. Podmioty będące przedsiębiorcami są wpisane do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej albo Krajowego Rejestru Sądowego.
Jednak prawo upadłościowe wskazuje dodatkowo następujące podmioty, które mogą skorzystać z upadłości przedsiębiorców (ale nigdy z upadłości konsumenckiej!):- osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, wpisane do CEIDG;
- osoby fizyczne, które nie prowadzą działalności gospodarczej krócej niż rok;
- osoby fizyczne, które rzeczywiście prowadziły działalność gospodarczą bez wpisania się do CEIDG, a od zaprzestania tej działalności nie minął rok;
- zmarłe osoby fizyczne, pod warunkiem że wniosek o ogłoszenie upadłości został złożony nie później niż rok od daty ich śmierci;
- wspólnicy spółki jawnej, komplementariusze spółki komandytowej, komplementariusze spółki komandytowo-akcyjnej i wspólnicy spółki partnerskiej;
- osoby prawne prowadzące we własnym imieniu działalność gospodarczą;
- spółki kapitałowe nieprowadzące własnej działalności;
- jednostki organizacyjne niebędące osobami prawnymi, prowadzące własną działalność, którym ustawa przyznaje zdolność prawną.
Ciekawe, że chociaż utrzymywanie gospodarstwa rolnego jest jedną z form działalności gospodarczej, osoba fizyczna prowadząca gospodarstwo nie może ogłosić upadłości, ponieważ taka możliwość nie została przewidziana przez prawo. Upadłości nie mogą też ogłosić m.in. podmioty takie, jak: Skarb Państwa, jednostki samorządu terytorialnego, publiczne samodzielne zakłady opieki zdrowotnej, uczelnie.