Biuro Informacji Gospodarczej

Większość ludzi wolałaby nie mieć z tą instytucją nic do czynienia. Są jednak tacy, którzy korzystają z tego, co BIG ma do zaoferowania. Sprawa wygląda następująco: Biuro Informacji Gospodarczej przede wszystkim gromadzi i przechowuje informacje o dłużnikach, którzy nie spłacają swoich zobowiązań. Na czarnej liście BIG-u mogą się znaleźć osoby fizyczne (poszczególni ludzie) oraz osoby prawne (jednostki organizacyjne). Zaległości dotyczą zazwyczaj niezapłaconych rachunków czy faktur. Zasadniczo, kiedy kwota zobowiązań przekracza przynajmniej dwieście złotych w przypadku konsumenta i pięćset złotych, gdy dłużnik nie jest osobą fizyczną oraz spłata tych długów opóźnia się co najmniej sześćdziesiąt dni, delikwent otrzymuje wezwanie do zapłaty oraz ostrzeżenie o możliwości przekazania jego danych do BIK-u (patrz: niżej). Jeżeli upomnienie zostaje zignorowane przez daną osobę, niewątpliwie trafi ona do ewidencji biura. Pytanie: kto przekazuje BIG-owi dane dłużnika? Otóż możliwość taką mają wierzyciele, którzy zawarli wcześniej z BIG-iem umowę o udostępnianiu informacji gospodarczych. Podmioty oczekujące spłaty długów przekazują BIG-owi m.in. wiadomość o zaległej płatności – o jej wysokości, dacie powstania, a nawet o tym, że dłużnik kwestionował jej istnienie. Wiele podmiotów za pośrednictwem BIG-u sprawdza, czy osoba, z którą planują zawrzeć umowę, rzetelnie wywiązuje się ze swoich zobowiązań. Informacje na ten temat biuro przekazuje na wniosek – zazwyczaj odpłatny. Ciekawe, że w sytuacji, gdy dłużnikiem jest przedsiębiorca, BIG ma prawo udostępnić dane każdemu, kto się o to zwraca. Zazwyczaj jednak z informacji zgromadzonych przez tę instytucję korzystają placówki państwowe (sądy, komornicy, naczelnicy urzędów skarbowych), wierzyciele, którzy zawarli z BIG-iem umowę o udostępnianiu informacji gospodarczych i europejskie organizacje posiadające dane o wiarygodności płatniczej. Nic na świecie nie trwa wiecznie, zatem i dłużnik może zostać wykreślony z ewidencji Biura Informacji Gospodarczej. Dzieje się tak wtedy, gdy:

• wierzyciel zgłosi wniosek o usunięcie informacji na temat długów;
• biuro planuje zaprzestanie działalności gospodarczej;
• umowa między BIG-iem a wierzycielem wygasła lub została rozwiązana;
• wierzyciel zaprzestał działalności gospodarczej;
• pojawiła się uzasadniona informacja o nieistnieniu zaległości lub o wygaśnięciu zobowiązania dotyczącego dłużnika-konsumenta;
• minęły trzy lata od ostatniej aktualizacji danych i nie więcej niż dziesięć lat od momentu ich przekazania przez wierzyciela.

To ważne! Każda osoba ma wgląd do danych na swój temat gromadzonych przez BIG. Zainteresowany może także dowiedzieć się, czy jakiś podmiot sprawdzał jego rzetelność. Raz na sześć miesięcy dostęp do takich informacji jest bezpłatny. W pozostałych przypadkach należy wnieść opłatę. Biura Informacji Gospodarczej to podmioty prywatne, nadzorowane przez organy władzy państwowej. Obecnie istnieje w Polsce pięć takich biur:

• Biuro Informacji Gospodarczej InfoMonitor SA;
• Krajowe Biuro Informacji Gospodarczej SA;
• Krajowy Rejestr Długów Biuro Informacji Gospodarczej SA;
• ERIF Biuro Informacji Gospodarczej SA;
• Krajowa Informacja Długów Telekomunikacyjnych Biuro Informacji Gospodarczej SA.